stukać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *stukati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: stu‧kać

Verb

stukać impf (perfective stuknąć)

  1. (transitive, reflexive) to knock, to rap, to tap
    Synonym: pukać
  2. (intransitive) to knock (emit a knocking sound)
  3. (transitive, colloquial) to hit, to strike

Conjugation
Conjugation of stukać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stukać
present tense 1st stukam stukamy
2nd stukasz stukacie
3rd stuka stukają
impersonal stuka się
past tense 1st stukałem stukałam stukaliśmy stukałyśmy
2nd stukałeś stukałaś stukaliście stukałyście
3rd stukał stukała stukało stukali stukały
impersonal stukano
future tense 1st będę stukał,
będę stukać
 będę stukała,
będę stukać
 będziemy stukali,
będziemy stukać
 będziemy stukały,
będziemy stukać
2nd będziesz stukał,
będziesz stukać
 będziesz stukała,
będziesz stukać
 będziecie stukali,
będziecie stukać
 będziecie stukały,
będziecie stukać
3rd będzie stukał,
będzie stukać
 będzie stukała,
będzie stukać
 będzie stukało,
będzie stukać
 będą stukali,
będą stukać
 będą stukały,
będą stukać
impersonal będzie stukać się
conditional 1st stukałbym stukałabym stukalibyśmy stukałybyśmy
2nd stukałbyś stukałabyś stukalibyście stukałybyście
3rd stukałby stukałaby stukałoby stukaliby stukałyby
impersonal stukano by
imperative 1st niech stukam stukajmy
2nd stukaj stukajcie
3rd niech stuka niech stukają
active adjectival participle stukający stukająca stukające stukający stukające
passive adjectival participle stukany stukana stukane stukani stukane
contemporary adverbial participle stukając
verbal noun stukanie
noun

Further reading
  • stukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.