zatopić

Polish

Etymology

From za- +‎ topić.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈtɔ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: za‧to‧pić

Verb

zatopić pf (imperfective zatapiać)

  1. (transitive) to sink, to submerge
  2. (transitive) to sink (push e.g. teeth into something)
  3. (reflexive) to sink, to go under
  4. (reflexive) to drown, to be inundated, to be overwhelmed

Conjugation
Conjugation of zatopić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zatopić
future tense 1st zatopię zatopimy
2nd zatopisz zatopicie
3rd zatopi zatopią
impersonal zatopi się
past tense 1st zatopiłem zatopiłam zatopiliśmy zatopiłyśmy
2nd zatopiłeś zatopiłaś zatopiliście zatopiłyście
3rd zatopił zatopiła zatopiło zatopili zatopiły
impersonal zatopiono
conditional 1st zatopiłbym zatopiłabym zatopilibyśmy zatopiłybyśmy
2nd zatopiłbyś zatopiłabyś zatopilibyście zatopiłybyście
3rd zatopiłby zatopiłaby zatopiłoby zatopiliby zatopiłyby
impersonal zatopiono by
imperative 1st niech zatopię zatopmy
2nd zatop zatopcie
3rd niech zatopi niech zatopią
passive adjectival participle zatopiony zatopiona zatopione zatopieni zatopione
anterior adverbial participle zatopiwszy
verbal noun zatopienie

Further reading
  • zatopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zatopić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.