zatrzymać

Polish

Etymology

From za- +‎ trzymać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈtʂɨ.mat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨmat͡ɕ
  • Syllabification: za‧trzy‧mać

Verb

zatrzymać pf (imperfective zatrzymywać)

  1. (transitive) to stop, to staunch
  2. (transitive) to detain, to hold back, to keep back
  3. (transitive, law) to arrest
  4. (transitive) to head off, to intercept
  5. (transitive) to keep, to retain
  6. (reflexive) to stop (to cease moving)
  7. (reflexive) to stay, to sojourn

Conjugation
Conjugation of zatrzymać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zatrzymać
future tense 1st zatrzymam zatrzymamy
2nd zatrzymasz zatrzymacie
3rd zatrzyma zatrzymają
impersonal zatrzyma się
past tense 1st zatrzymałem zatrzymałam zatrzymaliśmy zatrzymałyśmy
2nd zatrzymałeś zatrzymałaś zatrzymaliście zatrzymałyście
3rd zatrzymał zatrzymała zatrzymało zatrzymali zatrzymały
impersonal zatrzymano
conditional 1st zatrzymałbym zatrzymałabym zatrzymalibyśmy zatrzymałybyśmy
2nd zatrzymałbyś zatrzymałabyś zatrzymalibyście zatrzymałybyście
3rd zatrzymałby zatrzymałaby zatrzymałoby zatrzymaliby zatrzymałyby
impersonal zatrzymano by
imperative 1st niech zatrzymam zatrzymajmy
2nd zatrzymaj zatrzymajcie
3rd niech zatrzyma niech zatrzymają
passive adjectival participle zatrzymany zatrzymana zatrzymane zatrzymani zatrzymane
anterior adverbial participle zatrzymawszy
verbal noun zatrzymanie

Derived terms
nouns

Further reading
  • zatrzymać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zatrzymać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.