zawistnik

Polish

Etymology

From zawistny +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /zaˈvist.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -istɲik
Syllabification: za‧wist‧nik

Noun

zawistnik m pers (feminine zawistnica)

envier
Synonym: zazdrośnik

Declension

Declension of zawistnik

	singular	plural
nominative	zawistnik	zawistnicy
genitive	zawistnika	zawistników
dative	zawistnikowi	zawistnikom
accusative	zawistnika	zawistników
instrumental	zawistnikiem	zawistnikami
locative	zawistniku	zawistnikach
vocative	zawistniku	zawistnicy

Related terms

adjective

zawistny

adverb

zawistnie

noun

zawiść

Further reading

zawistnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
zawistnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.