zawołać

Polish

Etymology

From za- +‎ wołać.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈvɔ.wat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔwat͡ɕ
  • Syllabification: za‧wo‧łać

Verb

zawołać pf (imperfective wołać)

  1. (transitive) to call, to hail (to cry or shout)
  2. (intransitive) to call out, to cry

Conjugation
Conjugation of zawołać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zawołać
future tense 1st zawołam zawołamy
2nd zawołasz zawołacie
3rd zawoła zawołają
impersonal zawoła się
past tense 1st zawołałem zawołałam zawołaliśmy zawołałyśmy
2nd zawołałeś zawołałaś zawołaliście zawołałyście
3rd zawołał zawołała zawołało zawołali zawołały
impersonal zawołano
conditional 1st zawołałbym zawołałabym zawołalibyśmy zawołałybyśmy
2nd zawołałbyś zawołałabyś zawołalibyście zawołałybyście
3rd zawołałby zawołałaby zawołałoby zawołaliby zawołałyby
impersonal zawołano by
imperative 1st niech zawołam zawołajmy
2nd zawołaj zawołajcie
3rd niech zawoła niech zawołają
passive adjectival participle zawołany zawołana zawołane zawołani zawołane
anterior adverbial participle zawoławszy
verbal noun zawołanie

Further reading
  • zawołać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zawołać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.