zaznaczyć

Polish

Etymology

From za- +‎ znaczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zaˈzna.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: za‧zna‧czyć

Verb

zaznaczyć pf (imperfective zaznaczać)

  1. (transitive) to mark, to indicate
    Synonyms: naznaczyć, oznaczyć
  2. (transitive) to stress, to emphasise, to highlight
    Synonyms: uwydatnić, wyróżnić
    Muszę coś tu zaznaczyć... ― I have to point something out here...
  3. (intransitive) to point out, to note
  4. (reflexive) to stand out, to be obvious
    Synonym: uwydatnić się

Conjugation
Conjugation of zaznaczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zaznaczyć
future tense 1st zaznaczę zaznaczymy
2nd zaznaczysz zaznaczycie
3rd zaznaczy zaznaczą
impersonal zaznaczy się
past tense 1st zaznaczyłem zaznaczyłam zaznaczyliśmy zaznaczyłyśmy
2nd zaznaczyłeś zaznaczyłaś zaznaczyliście zaznaczyłyście
3rd zaznaczył zaznaczyła zaznaczyło zaznaczyli zaznaczyły
impersonal zaznaczono
conditional 1st zaznaczyłbym zaznaczyłabym zaznaczylibyśmy zaznaczyłybyśmy
2nd zaznaczyłbyś zaznaczyłabyś zaznaczylibyście zaznaczyłybyście
3rd zaznaczyłby zaznaczyłaby zaznaczyłoby zaznaczyliby zaznaczyłyby
impersonal zaznaczono by
imperative 1st niech zaznaczę zaznaczmy
2nd zaznacz zaznaczcie
3rd niech zaznaczy niech zaznaczą
passive adjectival participle zaznaczony zaznaczona zaznaczone zaznaczeni zaznaczone
anterior adverbial participle zaznaczywszy
verbal noun zaznaczenie

Further reading
  • zaznaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zaznaczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.