zbawić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jьzbaviti. By surface analysis, z- +‎ bawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzba.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: zba‧wić

Verb

zbawić pf (imperfective zbawiać)

  1. (transitive, obsolete) to remove, to take away
  2. (transitive, theology, Christianity) to save, to deliver, to redeem

Conjugation
Conjugation of zbawić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbawić
future tense 1st zbawię zbawimy
2nd zbawisz zbawicie
3rd zbawi zbawią
impersonal zbawi się
past tense 1st zbawiłem zbawiłam zbawiliśmy zbawiłyśmy
2nd zbawiłeś zbawiłaś zbawiliście zbawiłyście
3rd zbawił zbawiła zbawiło zbawili zbawiły
impersonal zbawiono
conditional 1st zbawiłbym zbawiłabym zbawilibyśmy zbawiłybyśmy
2nd zbawiłbyś zbawiłabyś zbawilibyście zbawiłybyście
3rd zbawiłby zbawiłaby zbawiłoby zbawiliby zbawiłyby
impersonal zbawiono by
imperative 1st niech zbawię zbawmy
2nd zbaw zbawcie
3rd niech zbawi niech zbawią
passive adjectival participle zbawiony zbawiona zbawione zbawieni zbawione
anterior adverbial participle zbawiwszy
verbal noun zbawienie

Derived terms
nouns

Further reading
  • zbawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.