zbesztać

Polish

Etymology

From z- +‎ besztać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzbɛʂ.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛʂtat͡ɕ
  • Syllabification: zbesz‧tać

Verb

zbesztać pf (imperfective besztać)

  1. (transitive) to scold, to chide, to rebuke
    Synonyms: złajać, zestrofować, zganić, zrugać, skarcić, upomnieć, napomnieć

Conjugation
Conjugation of zbesztać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbesztać
future tense 1st zbesztam zbesztamy
2nd zbesztasz zbesztacie
3rd zbeszta zbesztają
impersonal zbeszta się
past tense 1st zbeształem zbeształam zbesztaliśmy zbeształyśmy
2nd zbeształeś zbeształaś zbesztaliście zbeształyście
3rd zbeształ zbeształa zbeształo zbesztali zbeształy
impersonal zbesztano
conditional 1st zbeształbym zbeształabym zbesztalibyśmy zbeształybyśmy
2nd zbeształbyś zbeształabyś zbesztalibyście zbeształybyście
3rd zbeształby zbeształaby zbeształoby zbesztaliby zbeształyby
impersonal zbesztano by
imperative 1st niech zbesztam zbesztajmy
2nd zbesztaj zbesztajcie
3rd niech zbeszta niech zbesztają
passive adjectival participle zbesztany zbesztana zbesztane zbesztani zbesztane
anterior adverbial participle zbesztawszy
verbal noun zbesztanie
noun
verbs
  • nabesztać pf
  • wybesztać pf

Further reading
  • zbesztać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbesztać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.