zganić

Polish

Etymology

From z- +‎ ganić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɡa.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲit͡ɕ
  • Syllabification: zga‧nić

Verb

zganić pf (imperfective ganić)

  1. (transitive) to reprimand, to reprove
    Synonyms: zbesztać, skarcić, złajać, zrugać, zestrofować, upomnieć, napomnieć

Conjugation
Conjugation of zganić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zganić
future tense 1st zganię zganimy
2nd zganisz zganicie
3rd zgani zganią
impersonal zgani się
past tense 1st zganiłem zganiłam zganiliśmy zganiłyśmy
2nd zganiłeś zganiłaś zganiliście zganiłyście
3rd zganił zganiła zganiło zganili zganiły
impersonal zganiono
conditional 1st zganiłbym zganiłabym zganilibyśmy zganiłybyśmy
2nd zganiłbyś zganiłabyś zganilibyście zganiłybyście
3rd zganiłby zganiłaby zganiłoby zganiliby zganiłyby
impersonal zganiono by
imperative 1st niech zganię zgańmy
2nd zgań zgańcie
3rd niech zgani niech zganią
passive adjectival participle zganiony zganiona zganione zganieni zganione
anterior adverbial participle zganiwszy
verbal noun zganienie

Further reading
  • zganić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zganić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.