zbieracz

Polish

Etymology

From zbierać +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzbʲɛ.rat͡ʂ/

Noun

zbieracz m pers (feminine zbieraczka)

  1. collector
    zbieracz znaczków ― stamp collector
  2. gatherer
    zbieracz grzybów ― mushroom gatherer

Declension
declension of zbieracz
singular plural
nominative zbieracz zbieracze
genitive zbieracza zbieraczy/zbieraczów
dative zbieraczowi zbieraczom
accusative zbieracza zbieraczy/zbieraczów
instrumental zbieraczem zbieraczami
locative zbieraczu zbieraczach
vocative zbieraczu zbieracze

Further reading
  • zbieracz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbieracz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.