zbroczyć

Polish

Etymology

From z- +‎ broczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzbrɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: zbro‧czyć

Verb

zbroczyć pf (imperfective broczyć)

  1. (intransitive, of blood) to flow out
    Synonyms: pociec, wypłynąć

Conjugation
Conjugation of zbroczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbroczyć
future tense 1st zbroczę zbroczymy
2nd zbroczysz zbroczycie
3rd zbroczy zbroczą
impersonal zbroczy się
past tense 1st zbroczyłem zbroczyłam zbroczyliśmy zbroczyłyśmy
2nd zbroczyłeś zbroczyłaś zbroczyliście zbroczyłyście
3rd zbroczył zbroczyła zbroczyło zbroczyli zbroczyły
impersonal zbroczono
conditional 1st zbroczyłbym zbroczyłabym zbroczylibyśmy zbroczyłybyśmy
2nd zbroczyłbyś zbroczyłabyś zbroczylibyście zbroczyłybyście
3rd zbroczyłby zbroczyłaby zbroczyłoby zbroczyliby zbroczyłyby
impersonal zbroczono by
imperative 1st niech zbroczę zbroczmy
2nd zbrocz zbroczcie
3rd niech zbroczy niech zbroczą
anterior adverbial participle zbroczywszy
verbal noun zbroczenie
nouns

Further reading
  • zbroczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zbroczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.