zbroić

Polish

From zbroja +‎ -ić.

zbroić impf (perfective uzbroić)

(transitive, military) to arm (to supply with weapons)
Synonym: uzbrajać

Antonym: rozbrajać
(reflexive, military) to arm oneself, to tool up
Synonym: uzbrajać się

Antonym: rozbrajać się

Conjugation of zbroić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zbroić
present tense	1^st	zbroję			zbroimy
	2^nd	zbroisz			zbroicie
	3^rd	zbroi			zbroją
	impersonal	zbroi się
past tense	1^st	zbroiłem	zbroiłam		zbroiliśmy	zbroiłyśmy
	2^nd	zbroiłeś	zbroiłaś		zbroiliście	zbroiłyście
	3^rd	zbroił	zbroiła	zbroiło	zbroili	zbroiły
	impersonal	zbrojono
future tense	1^st	będę zbroił, będę zbroić	będę zbroiła, będę zbroić		będziemy zbroili, będziemy zbroić	będziemy zbroiły, będziemy zbroić
	2^nd	będziesz zbroił, będziesz zbroić	będziesz zbroiła, będziesz zbroić		będziecie zbroili, będziecie zbroić	będziecie zbroiły, będziecie zbroić
	3^rd	będzie zbroił, będzie zbroić	będzie zbroiła, będzie zbroić	będzie zbroiło, będzie zbroić	będą zbroili, będą zbroić	będą zbroiły, będą zbroić
	impersonal	będzie zbroić się
conditional	1^st	zbroiłbym	zbroiłabym		zbroilibyśmy	zbroiłybyśmy
	2^nd	zbroiłbyś	zbroiłabyś		zbroilibyście	zbroiłybyście
	3^rd	zbroiłby	zbroiłaby	zbroiłoby	zbroiliby	zbroiłyby
	impersonal	zbrojono by
imperative	1^st	niech zbroję			zbrójmy
	2^nd	zbrój			zbrójcie
	3^rd	niech zbroi			niech zbroją
active adjectival participle		zbrojący	zbrojąca	zbrojące	zbrojący	zbrojące
passive adjectival participle		zbrojony	zbrojona	zbrojone	zbrojeni	zbrojone
contemporary adverbial participle		zbrojąc
verbal noun		zbrojenie

verbs

adjective

nouns