zdążać

Polish

Etymology

From zdążyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzdɔw̃.ʐat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔw̃ʐat͡ɕ
  • Syllabification: zdą‧żać

Verb

zdążać impf (perfective zdążyć)

  1. (intransitive) to make it, to be in time

Conjugation
Conjugation of zdążać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdążać
present tense 1st zdążam zdążamy
2nd zdążasz zdążacie
3rd zdąża zdążają
impersonal zdąża się
past tense 1st zdążałem zdążałam zdążaliśmy zdążałyśmy
2nd zdążałeś zdążałaś zdążaliście zdążałyście
3rd zdążał zdążała zdążało zdążali zdążały
impersonal zdążano
future tense 1st będę zdążał,
będę zdążać
 będę zdążała,
będę zdążać
 będziemy zdążali,
będziemy zdążać
 będziemy zdążały,
będziemy zdążać
2nd będziesz zdążał,
będziesz zdążać
 będziesz zdążała,
będziesz zdążać
 będziecie zdążali,
będziecie zdążać
 będziecie zdążały,
będziecie zdążać
3rd będzie zdążał,
będzie zdążać
 będzie zdążała,
będzie zdążać
 będzie zdążało,
będzie zdążać
 będą zdążali,
będą zdążać
 będą zdążały,
będą zdążać
impersonal będzie zdążać się
conditional 1st zdążałbym zdążałabym zdążalibyśmy zdążałybyśmy
2nd zdążałbyś zdążałabyś zdążalibyście zdążałybyście
3rd zdążałby zdążałaby zdążałoby zdążaliby zdążałyby
impersonal zdążano by
imperative 1st niech zdążam zdążajmy
2nd zdążaj zdążajcie
3rd niech zdąża niech zdążają
active adjectival participle zdążający zdążająca zdążające zdążający zdążające
passive adjectival participle zdążany zdążana zdążane zdążani zdążane
contemporary adverbial participle zdążając
verbal noun zdążanie

Further reading
  • zdążać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdążać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.