zdobyć

Polish

Etymology

From z- +‎ dobyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzdɔ.bɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔbɨt͡ɕ
  • Syllabification: zdo‧być

Verb

zdobyć pf (imperfective zdobywać)

  1. (transitive) to obtain, to acquire, to gain
  2. (transitive) to capture, to take, to win
  3. (transitive) to score
  4. (reflexive) to summon up, to muster [+ na (accusative) = something]

Conjugation
Conjugation of zdobyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdobyć
future tense 1st zdobędę zdobędziemy
2nd zdobędziesz zdobędziecie
3rd zdobędzie zdobędą
impersonal zdobędzie się
past tense 1st zdobyłem zdobyłam zdobyliśmy zdobyłyśmy
2nd zdobyłeś zdobyłaś zdobyliście zdobyłyście
3rd zdobył zdobyła zdobyło zdobyli zdobyły
impersonal zdobyto
conditional 1st zdobyłbym zdobyłabym zdobylibyśmy zdobyłybyśmy
2nd zdobyłbyś zdobyłabyś zdobylibyście zdobyłybyście
3rd zdobyłby zdobyłaby zdobyłoby zdobyliby zdobyłyby
impersonal zdobyto by
imperative 1st niech zdobędę zdobądźmy
2nd zdobądź zdobądźcie
3rd niech zdobędzie niech zdobędą
passive adjectival participle zdobyty zdobyta zdobyte zdobyci zdobyte
anterior adverbial participle zdobywszy
verbal noun zdobycie

Further reading
  • zdobyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdobyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.