zdziwić

Polish

Etymology

From z- +‎ dziwić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzd͡ʑi.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ivit͡ɕ
  • Syllabification: zdzi‧wić

Verb

zdziwić pf (imperfective dziwić)

  1. (transitive) to surprise, to astonish
  2. (reflexive) to be surprised, to be astonished

Conjugation
Conjugation of zdziwić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zdziwić
future tense 1st zdziwię zdziwimy
2nd zdziwisz zdziwicie
3rd zdziwi zdziwią
impersonal zdziwi się
past tense 1st zdziwiłem zdziwiłam zdziwiliśmy zdziwiłyśmy
2nd zdziwiłeś zdziwiłaś zdziwiliście zdziwiłyście
3rd zdziwił zdziwiła zdziwiło zdziwili zdziwiły
impersonal zdziwiono
conditional 1st zdziwiłbym zdziwiłabym zdziwilibyśmy zdziwiłybyśmy
2nd zdziwiłbyś zdziwiłabyś zdziwilibyście zdziwiłybyście
3rd zdziwiłby zdziwiłaby zdziwiłoby zdziwiliby zdziwiłyby
impersonal zdziwiono by
imperative 1st niech zdziwię zdziwmy
2nd zdziw zdziwcie
3rd niech zdziwi niech zdziwią
passive adjectival participle zdziwiony zdziwiona zdziwione zdziwieni zdziwione
anterior adverbial participle zdziwiwszy
verbal noun zdziwienie

Further reading
  • zdziwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zdziwić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.