dziwić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *divìti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈd͡ʑi.vit͡ɕ/
  • Audio 1, dziwić(file)
  • Audio 2, dziwić się(file)
  • Rhymes: -ivit͡ɕ
  • Syllabification: dzi‧wić

Verb

dziwić impf (perfective zdziwić or zadziwić)

  1. (transitive) to surprise, to astonish
    Synonym: zdumiewać
  2. (reflexive) to marvel, to be astonished [+dative = at something]
    Synonyms: dziwować się, zdumiewać się

Conjugation
Conjugation of dziwić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dziwić
present tense 1st dziwię dziwimy
2nd dziwisz dziwicie
3rd dziwi dziwią
impersonal dziwi się
past tense 1st dziwiłem dziwiłam dziwiliśmy dziwiłyśmy
2nd dziwiłeś dziwiłaś dziwiliście dziwiłyście
3rd dziwił dziwiła dziwiło dziwili dziwiły
impersonal dziwiono
future tense 1st będę dziwił,
będę dziwić
 będę dziwiła,
będę dziwić
 będziemy dziwili,
będziemy dziwić
 będziemy dziwiły,
będziemy dziwić
2nd będziesz dziwił,
będziesz dziwić
 będziesz dziwiła,
będziesz dziwić
 będziecie dziwili,
będziecie dziwić
 będziecie dziwiły,
będziecie dziwić
3rd będzie dziwił,
będzie dziwić
 będzie dziwiła,
będzie dziwić
 będzie dziwiło,
będzie dziwić
 będą dziwili,
będą dziwić
 będą dziwiły,
będą dziwić
impersonal będzie dziwić się
conditional 1st dziwiłbym dziwiłabym dziwilibyśmy dziwiłybyśmy
2nd dziwiłbyś dziwiłabyś dziwilibyście dziwiłybyście
3rd dziwiłby dziwiłaby dziwiłoby dziwiliby dziwiłyby
impersonal dziwiono by
imperative 1st niech dziwię dziwmy
2nd dziw dziwcie
3rd niech dziwi niech dziwią
active adjectival participle dziwiący dziwiąca dziwiące dziwiący dziwiące
passive adjectival participle dziwiony dziwiona dziwione dziwieni dziwione
contemporary adverbial participle dziwiąc
verbal noun dziwienie

Derived terms
nouns
verbs
adjectives
nouns
verbs
  • dziwaczeć impf
  • dziwaczyć impf

Further reading
  • dziwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziwić in Polish dictionaries at PWN
  • Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “dziwić się”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.