zesłać

Polish

Etymology

From ze- +‎ słać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɛ.swat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛswat͡ɕ
  • Syllabification: ze‧słać

Verb

zesłać pf (imperfective zsyłać)

  1. (transitive) to exile, to deport, to transport
  2. (transitive, of a divine power) to send down, to cast down (usually some unfortunate event, e.g. a plague, a storm) [+ na (accusative) = on someone/something]

Conjugation
Conjugation of zesłać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zesłać
future tense 1st ześlę ześlemy
2nd ześlesz ześlecie
3rd ześle ześlą
impersonal ześle się
past tense 1st zesłałem zesłałam zesłaliśmy zesłałyśmy
2nd zesłałeś zesłałaś zesłaliście zesłałyście
3rd zesłał zesłała zesłało zesłali zesłały
impersonal zesłano
conditional 1st zesłałbym zesłałabym zesłalibyśmy zesłałybyśmy
2nd zesłałbyś zesłałabyś zesłalibyście zesłałybyście
3rd zesłałby zesłałaby zesłałoby zesłaliby zesłałyby
impersonal zesłano by
imperative 1st niech ześlę ześlijmy
2nd ześlij ześlijcie
3rd niech ześle niech ześlą
passive adjectival participle zesłany zesłana zesłane zesłani zesłane
anterior adverbial participle zesławszy
verbal noun zesłanie

Derived terms
nouns

Further reading
  • zesłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zesłać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.