zesłaniec

Polish

Etymology

From zesłać +‎ -aniec.

Pronunciation
  • IPA(key): /zɛˈswa.ɲɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲɛt͡s
  • Syllabification: ze‧sła‧niec

Noun

zesłaniec m pers

  1. exile, deportee

Declension
Declension of zesłaniec
singular plural
nominative zesłaniec zesłańcy
genitive zesłańca zesłańców
dative zesłańcowi zesłańcom
accusative zesłańca zesłańców
instrumental zesłańcem zesłańcami
locative zesłańcu zesłańcach
vocative zesłańcze zesłańcy

Further reading
  • zesłaniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zesłaniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.