zgrabić

Polish

Etymology

From z- +‎ grabić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈzɡra.bit͡ɕ/
  • Rhymes: -abit͡ɕ
  • Syllabification: zgra‧bić

Verb

zgrabić pf (imperfective zgrabiać)

  1. (transitive) to rake up, to rake together

Conjugation
Conjugation of zgrabić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zgrabić
future tense 1st zgrabię zgrabimy
2nd zgrabisz zgrabicie
3rd zgrabi zgrabią
impersonal zgrabi się
past tense 1st zgrabiłem zgrabiłam zgrabiliśmy zgrabiłyśmy
2nd zgrabiłeś zgrabiłaś zgrabiliście zgrabiłyście
3rd zgrabił zgrabiła zgrabiło zgrabili zgrabiły
impersonal zgrabiono
conditional 1st zgrabiłbym zgrabiłabym zgrabilibyśmy zgrabiłybyśmy
2nd zgrabiłbyś zgrabiłabyś zgrabilibyście zgrabiłybyście
3rd zgrabiłby zgrabiłaby zgrabiłoby zgrabiliby zgrabiłyby
impersonal zgrabiono by
imperative 1st niech zgrabię zgrabmy
2nd zgrab zgrabcie
3rd niech zgrabi niech zgrabią
passive adjectival participle zgrabiony zgrabiona zgrabione zgrabieni zgrabione
anterior adverbial participle zgrabiwszy
verbal noun zgrabienie

Further reading
  • zgrabić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zgrabić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.