grabić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *grabiti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡra.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -abit͡ɕ
  • Syllabification: gra‧bić

Verb

grabić impf

  1. (transitive) to rake (to use a rake on)
  2. (transitive) to rob, to plunder, to pillage
    Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation
Conjugation of grabić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive grabić
present tense 1st grabię grabimy
2nd grabisz grabicie
3rd grabi grabią
impersonal grabi się
past tense 1st grabiłem grabiłam grabiliśmy grabiłyśmy
2nd grabiłeś grabiłaś grabiliście grabiłyście
3rd grabił grabiła grabiło grabili grabiły
impersonal grabiono
future tense 1st będę grabił,
będę grabić
 będę grabiła,
będę grabić
 będziemy grabili,
będziemy grabić
 będziemy grabiły,
będziemy grabić
2nd będziesz grabił,
będziesz grabić
 będziesz grabiła,
będziesz grabić
 będziecie grabili,
będziecie grabić
 będziecie grabiły,
będziecie grabić
3rd będzie grabił,
będzie grabić
 będzie grabiła,
będzie grabić
 będzie grabiło,
będzie grabić
 będą grabili,
będą grabić
 będą grabiły,
będą grabić
impersonal będzie grabić się
conditional 1st grabiłbym grabiłabym grabilibyśmy grabiłybyśmy
2nd grabiłbyś grabiłabyś grabilibyście grabiłybyście
3rd grabiłby grabiłaby grabiłoby grabiliby grabiłyby
impersonal grabiono by
imperative 1st niech grabię grabmy
2nd grab grabcie
3rd niech grabi niech grabią
active adjectival participle grabiący grabiąca grabiące grabiący grabiące
passive adjectival participle grabiony grabiona grabione grabieni grabione
contemporary adverbial participle grabiąc
verbal noun grabienie

Derived terms
verbs
verbs
nouns

Further reading
  • grabić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • grabić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.