ziębić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *zębiti, from *zębti.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʑɛm.bit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmbit͡ɕ
  • Syllabification: zię‧bić

Verb

ziębić impf (perfective zaziębić or oziębić)

  1. (transitive) to chill
    Synonyms: mrozić, oziębiać

Conjugation
Conjugation of ziębić impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ziębić
present tense 1st ziębię ziębimy
2nd ziębisz ziębicie
3rd ziębi ziębią
impersonal ziębi się
past tense 1st ziębiłem ziębiłam ziębiliśmy ziębiłyśmy
2nd ziębiłeś ziębiłaś ziębiliście ziębiłyście
3rd ziębił ziębiła ziębiło ziębili ziębiły
impersonal ziębiono
future tense 1st będę ziębił,
będę ziębić
 będę ziębiła,
będę ziębić
 będziemy ziębili,
będziemy ziębić
 będziemy ziębiły,
będziemy ziębić
2nd będziesz ziębił,
będziesz ziębić
 będziesz ziębiła,
będziesz ziębić
 będziecie ziębili,
będziecie ziębić
 będziecie ziębiły,
będziecie ziębić
3rd będzie ziębił,
będzie ziębić
 będzie ziębiła,
będzie ziębić
 będzie ziębiło,
będzie ziębić
 będą ziębili,
będą ziębić
 będą ziębiły,
będą ziębić
impersonal będzie ziębić się
conditional 1st ziębiłbym ziębiłabym ziębilibyśmy ziębiłybyśmy
2nd ziębiłbyś ziębiłabyś ziębilibyście ziębiłybyście
3rd ziębiłby ziębiłaby ziębiłoby ziębiliby ziębiłyby
impersonal ziębiono by
imperative 1st niech ziębię ziębmy
2nd zięb ziębcie
3rd niech ziębi niech ziębią
active adjectival participle ziębiący ziębiąca ziębiące ziębiący ziębiące
passive adjectival participle ziębiony ziębiona ziębione ziębieni ziębione
contemporary adverbial participle ziębiąc
verbal noun ziębienie
adjective
  • zziębły
noun
verb

Further reading
  • ziębić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ziębić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.