zwieźć

Polish

Etymology

From z- +‎ wieźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /zvjɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: zwieźć
  • Homophone: zwieść

Verb

zwieźć pf (imperfective zwozić)

  1. (transitive, automotive, transport) to bring in (to deliver a lot of things or people to a certain place by driving)
  2. (transitive, automotive, transport) to take down (to bring something or someone down by driving)

Conjugation
Conjugation of zwieźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zwieźć
future tense 1st zwiozę zwieziemy
2nd zwieziesz zwieziecie
3rd zwiezie zwiozą
impersonal zwiezie się
past tense 1st zwiozłem zwiozłam zwieźliśmy zwiozłyśmy
2nd zwiozłeś zwiozłaś zwieźliście zwiozłyście
3rd zwiózł zwiozła zwiozło zwieźli zwiozły
impersonal zwieziono
conditional 1st zwiózłbym zwiozłabym zwieźlibyśmy zwiozłybyśmy
2nd zwiózłbyś zwiozłabyś zwieźlibyście zwiozłybyście
3rd zwiózłby zwiozłaby zwiozłoby zwieźliby zwiozłyby
impersonal zwieziono by
imperative 1st niech zwiozę zwieźmy
2nd zwieź zwieźcie
3rd niech zwiezie niech zwiozą
passive adjectival participle zwieziony zwieziona zwiezione zwiezieni zwiezione
anterior adverbial participle zwiózłszy
verbal noun zwiezienie
nouns
  • zwóz
  • zwózka

Further reading
  • zwieźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zwieźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.