ανταποκρίνομαι
Greek
Verb
ανταποκρίνομαι • (antapokrínomai) (simple past ανταποκρίθηκα)
Conjugation
ανταποκρίνομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | ανταποκρίνομαι | θα ανταποκρίνομαι | ανταποκρινόμουν, ανταποκρινόμουνα |
| 2nd person | ανταποκρίνεσαι | θα ανταποκρίνεσαι | ανταποκρινόσουν, ανταποκρινόσουνα | |
| 3rd person | ανταποκρίνεται | θα ανταποκρίνεται | ανταποκρινόταν, ανταποκρινότανε | |
| 1st person | pl | ανταποκρινόμαστε | θα ανταποκρινόμαστε | ανταποκρινόμασταν, ανταποκρινόμαστε2 |
| 2nd person | ανταποκρίνεστε, ανταποκρινόσαστε1 | θα ανταποκρίνεστε, ανταποκρινόσαστε1 | ανταποκρινόσασταν, ανταποκρινόσαστε2 | |
| 3rd person | ανταποκρίνονται | θα ανταποκρίνονται | ανταποκρίνονταν, ανταποκρινόντανε, ανταποκρινόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | ανταποκριθώ | θα ανταποκριθώ | ανταποκρίθηκα |
| 2nd person | ανταποκριθείς | θα ανταποκριθείς | ανταποκρίθηκες | |
| 3rd person | ανταποκριθεί | θα ανταποκριθεί | ανταποκρίθηκε | |
| 1st person | pl | ανταποκριθούμε | θα ανταποκριθούμε | ανταποκριθήκαμε |
| 2nd person | ανταποκριθείτε | θα ανταποκριθείτε | ανταποκριθήκατε | |
| 3rd person | ανταποκριθούν, ανταποκριθούνε | θα ανταποκριθούν, θα ανταποκριθούνε | ανταποκρίθηκαν, ανταποκριθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | ανταποκρίσου | |
| 2nd person | pl | —3 | ανταποκριθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω ανταποκριθεί, έχεις ανταποκριθεί έχει ανταποκριθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω ανταποκριθεί, θα έχεις ανταποκριθεί, θα έχει ανταποκριθεί, … | |||
| Past perfect | είχα ανταποκριθεί, είχες ανταποκριθεί, είχε ανταποκριθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful | ||||
Synonyms
- αντιστοιχώ (antistoichó)
- πληρώ (pliró)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.