εκχωρούμαι
Greek
Verb
εκχωρούμαι • (ekchoroúmai) passive (simple past εκχωρήθηκα, active εκχωρώ)
- passive form of εκχωρώ (ekchoró).
Conjugation
εκχωρούμαι
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | εκχωρούμαι | εκχωριόμουν, εκχωριόμουνα | θα εκχωρούμαι | να εκχωρούμαι | |
2s | εκχωρείσαι | εκχωριόσουν, εκχωριόσουνα | θα εκχωρείσαι | να εκχωρείσαι | — |
3s | εκχωρείται | εκχωριόταν, εκχωριότανε | θα εκχωρείται | να εκχωρείται | |
1p | εκχωρούμαστε, εκχωρόμαστε | εκχωριόμαστε, εκχωριόμασταν | θα εκχωρούμαστε | να εκχωρούμαστε | |
2p | εκχωρείστε, εκχωρόσαστε | εκχωριόσαστε, εκχωριόσασταν | θα εκχωρείστε | να εκχωρείστε | εκχωρείστε |
3p | εκχωρούνται | εκχωριόνταν, εκχωριούνταν, εκχωριόντουσαν, εκχωριόντανε | θα εκχωρούνται | να εκχωρούνται | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | εκχωρηθώ | εκχωρήθηκα | θα εκχωρηθώ | να εκχωρηθώ | |
2s | εκχωρηθείς | εκχωρήθηκες | θα εκχωρηθείς | να εκχωρηθείς | εκχωρήσου |
3s | εκχωρηθεί | εκχωρήθηκε | θα εκχωρηθεί | να εκχωρηθεί | |
1p | εκχωρηθούμε | εκχωρηθήκαμε | θα εκχωρηθούμε | να εκχωρηθούμε | |
2p | εκχωρηθείτε | εκχωρηθήκατε | θα εκχωρηθείτε | να εκχωρηθείτε | εκχωρηθείτε |
3p | εκχωρηθούν, εκχωρηθούνε | εκχωρήθηκαν, εκχωρηθήκανε, εκχωρηθήκαν | θα εκχωρηθούν, θα εκχωρηθούνε | να εκχωρηθούν, να εκχωρηθούνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω εκχωρηθεί | είχα εκχωρηθεί | θα έχω εκχωρηθεί | να έχω εκχωρηθεί | |
2s | έχεις εκχωρηθεί | είχες εκχωρηθεί | θα έχεις εκχωρηθεί | να έχεις εκχωρηθεί | |
3s | έχει εκχωρηθεί | είχε εκχωρηθεί | θα έχει εκχωρηθεί | να έχει εκχωρηθεί | |
1p | έχουμε εκχωρηθεί | είχαμε εκχωρηθεί | θα έχουμε εκχωρηθεί | να έχουμε εκχωρηθεί | |
2p | έχετε εκχωρηθεί | είχατε εκχωρηθεί | θα έχετε εκχωρηθεί | να έχετε εκχωρηθεί | |
3p | έχουν εκχωρηθεί | είχαν εκχωρηθεί | θα έχουν εκχωρηθεί | να έχουν εκχωρηθεί | |
Participle: | — | Non-finite ‡ | εκχωρηθεί | 75 pass2 ούμαι1 | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.