ερωτεύομαι
Greek
Etymology
From Medieval Byzantine Greek ἐρωτεύομαι (erōteúomai), from ἔρωτας (érōtas) + -εύω/-εύομαι (-eúō/-eúomai, suffix forming verbs). ἐρωτ- from the accusative τὸν ἔρωτα (tòn érōta) of the Ancient Greek noun ὁ ἔρως (ho érōs).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /e.roˈte.vo.me/
- Hyphenation: ε‧ρω‧τεύ‧ο‧μαι
Conjugation
ερωτεύομαι (deponent: passive forms only)
| Passive voice ➤ | ||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ |
| 1 sg | ερωτεύομαι | ερωτευτώ, ερωτευθώ |
| 2 sg | ερωτεύεσαι | ερωτευτείς, ερωτευθείς |
| 3 sg | ερωτεύεται | ερωτευτεί, ερωτευθεί |
| 1 pl | ερωτευόμαστε | ερωτευτούμε, ερωτευθούμε |
| 2 pl | ερωτεύεστε, ερωτευόσαστε | ερωτευτείτε, ερωτευθείτε |
| 3 pl | ερωτεύονται | ερωτευτούν(ε), ερωτευθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ |
| 1 sg | ερωτευόμουν(α) | ερωτεύτηκα, ερωτεύθηκα |
| 2 sg | ερωτευόσουν(α) | ερωτεύτηκες, ερωτεύθηκες |
| 3 sg | ερωτευόταν(ε) | ερωτεύτηκε, ερωτεύθηκε |
| 1 pl | ερωτευόμασταν, (‑όμαστε) | ερωτευτήκαμε, ερωτευθήκαμε |
| 2 pl | ερωτευόσασταν, (‑όσαστε) | ερωτευτήκατε, ερωτευθήκατε |
| 3 pl | ερωτεύονταν, (ερωτευόντουσαν) | ερωτεύτηκαν, ερωτευτήκαν(ε), ερωτεύθηκαν, ερωτευθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ |
| 1 sg | θα ερωτεύομαι ➤ | θα ερωτευτώ / ερωτευθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα ερωτεύεσαι, … | θα ερωτευτείς / ερωτευθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | ||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … ερωτευτεί / ερωτευθεί είμαι, είσαι, … ερωτευμένος, ‑η, ‑ο | |
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … ερωτευτεί / ερωτευθεί ήμουν, ήσουν, … ερωτευμένος, ‑η, ‑ο | |
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … ερωτευτεί / ερωτευθεί θα είμαι, θα είσαι, … ερωτευμένος, ‑η, ‑ο | |
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | — |
| 2 pl | ερωτεύεστε | ερωτευτείτε, ερωτευθείτε |
| Other forms | Passive voice | |
| Present participle ➤ | — | |
| Perfect participle ➤ | ερωτευμένος, ‑η, ‑ο ➤ | |
| Nonfinite form ➤ | ερωτευτεί, ερωτευθεί | |
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |
Derived terms
- ερωτευμένος (erotevménos, participle)
Related terms
- see: έρωτας m (érotas, “love”)
References
- ερωτεύομαι - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.