ξύνω

Greek

Etymology

From Mediaeval Byzantine Greek ξύνω (xúnō), from Ancient Greek ξύω (xúō) with addition of a nasal infix.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈksino/ (not to be confused with ξινό /ksiˈno/)
  • Hyphenation: ξύ‧νω

Verb

ξύνω • (xýno) (past έξυσα, passive ξύνομαι)

  1. to scratch, scrape

Conjugation
ξύνω   ξύνομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ξύνω ξύσω ξύνομαι ξυστώ, ξυθώ
2 sg ξύνεις ξύσεις ξύνεσαι ξυστείς, ξυθείς
3 sg ξύνει ξύσει ξύνεται ξυστεί, ξυθεί
1 pl ξύνουμε, [‑ομε] ξύσουμε, [‑ομε] ξυνόμαστε ξυστούμε, ξυθούμε
2 pl ξύνετε ξύσετε ξύνεστε, ξυνόσαστε ξυστείτε, ξυθείτε
3 pl ξύνουν(ε) ξύσουν(ε) ξύνονται ξυστούν(ε), ξυθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έξυνα έξυσα ξυνόμουν(α) ξύστηκα, ξύθηκα
2 sg έξυνες έξυσες ξυνόσουν(α) ξύστηκες, ξύθηκες
3 sg έξυνε έξυσε ξυνόταν(ε) ξύστηκε, ξύθηκε
1 pl ξύναμε ξύσαμε ξυνόμασταν, (‑όμαστε) ξυστήκαμε, ξυθήκαμε
2 pl ξύνατε ξύσατε ξυνόσασταν, (‑όσαστε) ξυστήκατε, ξυθήκατε
3 pl έξυναν, ξύναν(ε) έξυσαν, ξύσαν(ε) ξύνονταν, (ξυνόντουσαν) ξύστηκαν, ξυστήκαν(ε),
ξύθηκαν, ξυθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ξύνω ➤ θα ξύσω ➤ θα ξύνομαι ➤ θα ξυστώ / ξυθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ξύνεις, … θα ξύσεις, … θα ξύνεσαι, … θα ξυστείς / ξυθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ξύσει
  έχω, έχεις, … ξυμένο, ‑η, ‑ο / ξυσμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … ξυστεί / ξυθεί
  είμαι, είσαι, … ξυμένος, ‑η, ‑ο / ξυσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ξύσει
  είχα, είχες, … ξυμένο, ‑η, ‑ο / ξυσμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … ξυστεί / ξυθεί
  ήμουν, ήσουν, … ξυμένος, ‑η, ‑ο / ξυσμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ξύσει
  θα έχω, θα έχεις, … ξυμένο, ‑η, ‑ο / ξυσμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … ξυστεί / ξυθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ξυμένος, ‑η, ‑ο / ξυσμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ξύνε ξύσε — ξύσου
2 pl ξύνετε ξύστε ξύνεστε ξυστείτε, ξυθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ξύνοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ξύσει ➤ ξυμένος, ‑η, ‑ο  / ξυσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ξύσει ξυστεί, ξυθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • άξυστος (áxystos, “not scratched”)
  • ξύσιμο n (xýsimo)
  • ξύσμα n (xýsma)
  • ξυστήρι n (xystíri)
  • ξυστός (xystós, “scratchable”)
  • ξύστρα f (xýstra, “pencil sharpener”)
  • ξυστρί n (xystrí)
  • ξυστρίζω (xystrízo)
  • ουρανοξύστης m (ouranoxýstis, “skyscraper”)

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.