σπρώχνω

Greek

Etymology

From Medieval Byzantine Greek σπρώχνω (sprṓkhnō), from Ancient Greek προωθῶ (proōthô) / προωθέω (proōthéō, “push forward, propel”) by liaison with pronouns, or from an unattested ancient *εἰσπροωθῶ (*eisproōthô).[1][2]

Pronunciation

IPA^(key): /ˈspɾo.xno/
Hyphenation: σπρώ‧χνω

Verb

σπρώχνω • (spróchno) (past έσπρωξα, passive σπρώχνομαι)

(transitive) push
(transitive) drive
(intransitive) push

Conjugation

σπρώχνω σπρώχνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	σπρώχνω	σπρώξω	σπρώχνομαι	σπρωχτώ
2 sg	σπρώχνεις	σπρώξεις	σπρώχνεσαι	σπρωχτείς
3 sg	σπρώχνει	σπρώξει	σπρώχνεται	σπρωχτεί

1 pl	σπρώχνουμε, [‑ομε]	σπρώξουμε, [‑ομε]	σπρωχνόμαστε	σπρωχτούμε
2 pl	σπρώχνετε	σπρώξετε	σπρώχνεστε, σπρωχνόσαστε	σπρωχτείτε
3 pl	σπρώχνουν(ε)	σπρώξουν(ε)	σπρώχνονται	σπρωχτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	έσπρωχνα	έσπρωξα	σπρωχνόμουν(α)	σπρώχτηκα
2 sg	έσπρωχνες	έσπρωξες	σπρωχνόσουν(α)	σπρώχτηκες
3 sg	έσπρωχνε	έσπρωξε	σπρωχνόταν(ε)	σπρώχτηκε

1 pl	σπρώχναμε	σπρώξαμε	σπρωχνόμασταν, (‑όμαστε)	σπρωχτήκαμε
2 pl	σπρώχνατε	σπρώξατε	σπρωχνόσασταν, (‑όσαστε)	σπρωχτήκατε
3 pl	έσπρωχναν, σπρώχναν(ε)	έσπρωξαν, σπρώξαν(ε)	σπρώχνονταν, (σπρωχνόντουσαν)	σπρώχτηκαν, σπρωχτήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα σπρώχνω ➤	θα σπρώξω ➤	θα σπρώχνομαι ➤	θα σπρωχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σπρώχνεις, …	θα σπρώξεις, …	θα σπρώχνεσαι, …	θα σπρωχτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σπρώξει έχω, έχεις, … σπρωγμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … σπρωχτεί είμαι, είσαι, … σπρωγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σπρώξει είχα, είχες, … σπρωγμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … σπρωχτεί ήμουν, ήσουν, … σπρωγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σπρώξει θα έχω, θα έχεις, … σπρωγμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … σπρωχτεί θα είμαι, θα είσαι, … σπρωγμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σπρώχνε	σπρώξε, σπρώχ' ¹	—	σπρώξου
2 pl	σπρώχνετε	σπρώξτε, σπρώχτε²	σπρώχνεστε	σπρωχτείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	σπρώχνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας σπρώξει ➤		σπρωγμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	σπρώξει		σπρωχτεί


Notes Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. σπρώχ' τον ("push him!") 2. Colloquial. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

αμπώχνω (ampóchno), αμπώθω (ampótho) (vernacular)

Related terms

σπρωξιά f (sproxiá, “push”)
σπρωξίδι n (sproxídi, “pushing”)
σπρώξιμο n (spróximo, “push”)

References

σπρώχνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
Babiniotis, Georgios (2010), “σπρώχνω”, in Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] σπρώχνω - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

[2] Babiniotis, Georgios (2010), “σπρώχνω”, in Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek] (in Greek), Athens: Lexicology Centre