συγκινώ

Greek

Etymology

From Koine Greek συγκινέω (sunkinéō, “to mentally rouse”), from συν- (sun-, “with”) + κινέω (kinéo, “to move”).

Pronunciation
  • IPA(key): /siŋɟiˈno/
  • Hyphenation: συ‧γκι‧νώ

Verb

συγκινώ • (sygkinó) (simple past συγκίνησα, passive συγκινούμαι)

  1. (transitive) move, touch, affect, thrill, excite (affect emotionally)
    Με συγκίνησε πολύ αυτή η ταινία. ― Me sygkínise polý aftí i tainía. ― That film really touched me.
    Μας συγκίνησε η ανιδιοτέλειά του. ― Mas sygkínise i anidiotéleiá tou. ― His selflessness moved us.
  2. (transitive, usually in a negative sentence) appeal to, interest
    Δεν με συγκινεί η μοντέρνα κλασσική. ― Den me sygkineí i montérna klassikí. ― Modern classical (music) doesn't appeal to me.
  3. Also see passive συγκινούμαι

Conjugation
συγκινώ
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  συγκινώ συγκινούσα θα συγκινώ να συγκινώ
2s  συγκινείς συγκινούσες θα συγκινείς να συγκινείς —
3s  συγκινεί συγκινούσε θα συγκινεί να συγκινεί
1p  συγκινούμε συγκινούσαμε θα συγκινούμε να συγκινούμε
2p  συγκινείτε συγκινούσατε θα συγκινείτε να συγκινείτε συγκινείτε
3p  συγκινούν, συγκινούνε συγκινούσαν, συγκινούσανε θα συγκινούν, θα συγκινούνε να συγκινούν, να συγκινούνε
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  συγκινήσω συγκίνησα θα συγκινήσω να συγκινήσω
2s  συγκινήσεις συγκίνησες θα συγκινήσεις να συγκινήσεις συγκίνησε
3s  συγκινήσει συγκίνησε θα συγκινήσει να συγκινήσει
1p  συγκινήσουμε, συγκινήσομε συγκινήσαμε θα συγκινήσουμε, θα συγκινήσομε να συγκινήσουμε, να συγκινήσομε
2p  συγκινήσετε συγκινήσατε θα συγκινήσετε να συγκινήσετε συγκινήστε,  συγκινήσετε
3p  συγκινήσουν, συγκινήσουνε συγκίνησαν, συγκινήσαν, συγκινήσανε θα συγκινήσουν, θα συγκινήσουνε να συγκινήσουν, να συγκινήσουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω συγκινήσει είχα συγκινήσει θα έχω συγκινήσει να έχω συγκινήσει
2s  έχεις συγκινήσει είχες συγκινήσει θα έχεις συγκινήσει να έχεις συγκινήσει
3s  έχει συγκινήσει είχε συγκινήσει θα έχει συγκινήσει να έχει συγκινήσει
1p  έχουμε συγκινήσει είχαμε συγκινήσει θα έχουμε συγκινήσει να έχουμε συγκινήσει
2p  έχετε συγκινήσει είχατε συγκινήσει θα έχετε συγκινήσει να έχετε συγκινήσει
3p  έχουν συγκινήσει είχαν συγκινήσει θα έχουν συγκινήσει να έχουν συγκινήσει
Participle:   συγκινώντας Non-finite ‡   συγκινήσει 73, ησ, 2B1d, 2Β1
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.