σφαλιαρίζω

Greek

Etymology

From σφαλιάρα (sfaliára, “slap”) +‎ -ίζω (-ízo).

Pronunciation
  • IPA(key): /sfaʎaˈɾizo/
  • Hyphenation: σφα‧λια‧ρί‧ζω

Verb

σφαλιαρίζω • (sfaliarízo) (simple past σφαλιάρισα, passive —)

  1. smack, slap (give a blow on the face with the open hand)
    Σταματά ή θα σε σφαλιαρίσω! ― Stamatá í tha se sfaliaríso! ― Stop or I'll slap you!

Conjugation
σφαλιαρίζω   σφαλιαρίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg σφαλιαρίζω σφαλιαρίσω σφαλιαρίζομαι σφαλιαριστώ
2 sg σφαλιαρίζεις σφαλιαρίσεις σφαλιαρίζεσαι σφαλιαριστείς
3 sg σφαλιαρίζει σφαλιαρίσει σφαλιαρίζεται σφαλιαριστεί
1 pl σφαλιαρίζουμε, [‑ομε] σφαλιαρίσουμε, [‑ομε] σφαλιαριζόμαστε σφαλιαριστούμε
2 pl σφαλιαρίζετε σφαλιαρίσετε σφαλιαρίζεστε, σφαλιαριζόσαστε σφαλιαριστείτε
3 pl σφαλιαρίζουν(ε) σφαλιαρίσουν(ε) σφαλιαρίζονται σφαλιαριστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg σφαλιάριζα σφαλιάρισα σφαλιαριζόμουν(α) σφαλιαρίστηκα
2 sg σφαλιάριζες σφαλιάρισες σφαλιαριζόσουν(α) σφαλιαρίστηκες
3 sg σφαλιάριζε σφαλιάρισε σφαλιαριζόταν(ε) σφαλιαρίστηκε
1 pl σφαλιαρίζαμε σφαλιαρίσαμε σφαλιαριζόμασταν, (‑όμαστε) σφαλιαριστήκαμε
2 pl σφαλιαρίζατε σφαλιαρίσατε σφαλιαριζόσασταν, (‑όσαστε) σφαλιαριστήκατε
3 pl σφαλιάριζαν, σφαλιαρίζαν(ε) σφαλιάρισαν, σφαλιαρίσαν(ε) σφαλιαρίζονταν, (σφαλιαριζόντουσαν) σφαλιαρίστηκαν, σφαλιαριστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα σφαλιαρίζω ➤ θα σφαλιαρίσω ➤ θα σφαλιαρίζομαι ➤ θα σφαλιαριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα σφαλιαρίζεις, … θα σφαλιαρίσεις, … θα σφαλιαρίζεσαι, … θα σφαλιαριστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … σφαλιαρίσει   έχω, έχεις, … σφαλιαριστεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … σφαλιαρίσει   είχα, είχες, … σφαλιαριστεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … σφαλιαρίσει   θα έχω, θα έχεις, … σφαλιαριστεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg σφαλιάριζε σφαλιάρισε — σφαλιαρίσου
2 pl σφαλιαρίζετε σφαλιαρίστε σφαλιαρίζεστε σφαλιαριστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ σφαλιαρίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας σφαλιαρίσει ➤ —
Nonfinite form➤ σφαλιαρίσει σφαλιαριστεί
Notes    • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.