τσακώνω

Greek

Etymology

From Byzantine Greek τσακώνω (tsakṓnō), probably from Ancient Greek τσακίον (tsakíon, “type of knife”).

Pronunciation

IPA^(key): /tsaˈkono/
Hyphenation: τσα‧κώ‧νω

Verb

τσακώνω • (tsakóno) (simple past τσάκωσα, passive τσακώνομαι)

(colloquial, transitive) catch, capture (seize by force)
Η αστυνομία τσάκωσε τον διαρρήκτη. ― I astynomía tsákose ton diarríkti. ― The police caught the intruder.
(colloquial, transitive) grab, swipe (seize by force physically)
Τσάκωσα το μπουκάλι από το τραπέζι. ― Tsákosa to boukáli apó to trapézi. ― I grabbed the bottle from the table.

Conjugation

τσακώνω τσακώνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	τσακώνω	τσακώσω	τσακώνομαι	τσακωθώ
2 sg	τσακώνεις	τσακώσεις	τσακώνεσαι	τσακωθείς
3 sg	τσακώνει	τσακώσει	τσακώνεται	τσακωθεί

1 pl	τσακώνουμε, [‑ομε]	τσακώσουμε, [‑ομε]	τσακωνόμαστε	τσακωθούμε
2 pl	τσακώνετε	τσακώσετε	τσακώνεστε, τσακωνόσαστε	τσακωθείτε
3 pl	τσακώνουν(ε)	τσακώσουν(ε)	τσακώνονται	τσακωθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	τσάκωνα	τσάκωσα	τσακωνόμουν(α)	τσακώθηκα
2 sg	τσάκωνες	τσάκωσες	τσακωνόσουν(α)	τσακώθηκες
3 sg	τσάκωνε	τσάκωσε	τσακωνόταν(ε)	τσακώθηκε

1 pl	τσακώναμε	τσακώσαμε	τσακωνόμασταν, (‑όμαστε)	τσακωθήκαμε
2 pl	τσακώνατε	τσακώσατε	τσακωνόσασταν, (‑όσαστε)	τσακωθήκατε
3 pl	τσάκωναν, τσακώναν(ε)	τσάκωσαν, τσακώσαν(ε)	τσακώνονταν, (τσακωνόντουσαν)	τσακώθηκαν, τσακωθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα τσακώνω ➤	θα τσακώσω ➤	θα τσακώνομαι ➤	θα τσακωθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα τσακώνεις, …	θα τσακώσεις, …	θα τσακώνεσαι, …	θα τσακωθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … τσακώσει έχω, έχεις, … τσακωμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … τσακωθεί είμαι, είσαι, … τσακωμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … τσακώσει είχα, είχες, … τσακωμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … τσακωθεί ήμουν, ήσουν, … τσακωμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … τσακώσει θα έχω, θα έχεις, … τσακωμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … τσακωθεί θα είμαι, θα είσαι, … τσακωμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	τσάκωνε	τσάκωσε	—	τσακώσου
2 pl	τσακώνετε	τσακώστε	τσακώνεστε	τσακωθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	τσακώνοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας τσακώσει ➤		τσακωμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	τσακώσει		τσακωθεί


Notes	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

(capture, seize): συλλαμβάνω (syllamváno), αιχμαλωτίζω (aichmalotízo), πιάνω (piáno)
(grab, swipe): πιάνω (piáno), αρπάζω (arpázo)

Derived terms

τσάκωμα n (tsákoma, “argument, fight”)
τσακωμός m (tsakomós, “argument, fight”)
τσακωμένος (tsakoménos, “fighting, quarreling”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.