żyć

See also: zyc

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ʐɨt͡ɕ/
  • Audio 1(file)
  • Audio 2(file)
  • Rhymes: -ɨt͡ɕ
  • Syllabification: żyć
  • Homophones: rzyć, żydź

Etymology 1

Inherited from Old Polish żyć, from Proto-Slavic *žìti (stem *živ-; compare Czech žít, Slovak žiť, Old Church Slavonic жити (žiti)), from Proto-Balto-Slavic *gīˀwetei, from Proto-Indo-European *gʷíh₃weti, apparently from the adjective *gʷih₃wós (“alive”), from *gʷeyh₃- (“to live”). Cognates include Lithuanian gyventi, Sanskrit जीवति (jīvati), Latin vīvō and Ancient Greek ζῶ (zô).

Verb

żyć impf

  1. (intransitive) to live (be alive)
    Ten gatunek nie żyje długo. ― This species doesn't live long.
  2. (intransitive) to live (to pass life in a specified manner)
    Całe życie żyła w nędzy. ― She lived her whole life in poverty.
    Synonym: bytować
  3. (intransitive) to live (to inhabit, to reside)
    Tutejsi bezdomni żyją w kanałach. ― The local homeless live in the sewers.
    Synonym: bytować
  4. (intransitive) to live (to endure in memory; to escape oblivion)
    Zmarły tragicznie przyjaciel żył w ich pamięci. ― Their tragically deceased friend lived in their memory.
  5. (intransitive) to coexist [+ z (instrumental) = with someone]
    Wszyscy tutaj żyją ze sobą w zgodzie. ― Everyone here lives in harmony with each other.
    Synonym: współżyć
  6. (intransitive) to live [+ o (locative) = on something] (to maintain or support one's existence; to provide for oneself; to feed; to subsist)
    Utraciwszy źródło utrzymania musiał żyć o chlebie i wodzie. ― Having lost his source of income, he had to live on bread and water.
  7. (intransitive) to devote oneself to [+instrumental = something]
    On żyje piłką nożną. ― Football is his life.
  8. (intransitive) to live (to make the most of life)
    Pragnę wreszcie zacząć żyć! ― I want to start living at last.
Conjugation
Conjugation of żyć impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive żyć
present tense 1st żyję żyjemy
2nd żyjesz żyjecie
3rd żyje żyją
impersonal żyje się
past tense 1st żyłem żyłam żyliśmy żyłyśmy
2nd żyłeś żyłaś żyliście żyłyście
3rd żył żyła żyło żyli żyły
impersonal żyto
future tense 1st będę żył,
będę żyć
 będę żyła,
będę żyć
 będziemy żyli,
będziemy żyć
 będziemy żyły,
będziemy żyć
2nd będziesz żył,
będziesz żyć
 będziesz żyła,
będziesz żyć
 będziecie żyli,
będziecie żyć
 będziecie żyły,
będziecie żyć
3rd będzie żył,
będzie żyć
 będzie żyła,
będzie żyć
 będzie żyło,
będzie żyć
 będą żyli,
będą żyć
 będą żyły,
będą żyć
impersonal będzie żyć się
conditional 1st żyłbym żyłabym żylibyśmy żyłybyśmy
2nd żyłbyś żyłabyś żylibyście żyłybyście
3rd żyłby żyłaby żyłoby żyliby żyłyby
impersonal żyto by
imperative 1st niech żyję żyjmy
2nd żyj żyjcie
3rd niech żyje niech żyją
active adjectival participle żyjący żyjąca żyjące żyjący żyjące
contemporary adverbial participle żyjąc
verbal noun życie
Derived terms
verbs
adjectives
nouns
verbs

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

żyć n

  1. genitive plural of życie

Further reading
  • żyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • żyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.