ανιδρύω

See also: ἀνιδρύω

Greek

Etymology

Learnedly, from Koine Greek ᾰ̓νιδρῡ́ω (“set up e.g. a statue”).[1] Synchronically analysable as αν- from ανα- (“again”) + ιδρύω (“found”).

Pronunciation

IPA^(key): /a.ni.ˈðri.o/
Hyphenation: α‧νι‧δρύ‧ω

Verb

ανιδρύω • (anidrýo) (past ανίδρυσα, passive ανιδρύομαι)

(archaic, formal) rebuild (of monuments, important buildings)
Synonyms: ανοικοδομώ (anoikodomó), ανεγείρω (anegeíro)

Antonym: γκρεμίζω (gkremízo)

Conjugation

ανιδρύω ανιδρύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	ανιδρύω	ανιδρύσω	ανιδρύομαι	ανιδρυθώ
2 sg	ανιδρύεις	ανιδρύσεις	ανιδρύεσαι	ανιδρυθείς
3 sg	ανιδρύει	ανιδρύσει	ανιδρύεται	ανιδρυθεί

1 pl	ανιδρύουμε, [‑ομε]	ανιδρύσουμε, [‑ομε]	ανιδρυόμαστε	ανιδρυθούμε
2 pl	ανιδρύετε	ανιδρύσετε	ανιδρύεστε, ανιδρυόσαστε	ανιδρυθείτε
3 pl	ανιδρύουν(ε)	ανιδρύσουν(ε)	ανιδρύονται	ανιδρυθούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	ανίδρυα	ανίδρυσα	ανιδρυόμουν	ανιδρύθηκα
2 sg	ανίδρυες	ανίδρυσες	ανιδρυόσουν	ανιδρύθηκες
3 sg	ανίδρυε	ανίδρυσε	ανιδρυόταν	ανιδρύθηκε

1 pl	ανιδρύαμε	ανιδρύσαμε	ανιδρυόμασταν, (‑όμαστε)	ανιδρυθήκαμε
2 pl	ανιδρύατε	ανιδρύσατε	ανιδρυόσασταν, (‑όσαστε)	ανιδρυθήκατε
3 pl	ανίδρυαν, ανιδρύαν(ε)	ανίδρυσαν, ανιδρύσαν(ε)	ανιδρύονταν	ανιδρύθηκαν, ανιδρυθήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ανιδρύω ➤	θα ανιδρύσω ➤	θα ανιδρύομαι ➤	θα ανιδρυθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανιδρύεις, …	θα ανιδρύσεις, …	θα ανιδρύεσαι, …	θα ανιδρυθείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανιδρύσει		έχω, έχεις, … ανιδρυθεί είμαι, είσαι, … ανιδρυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανιδρύσει		είχα, είχες, … ανιδρυθεί ήμουν, ήσουν, … ανιδρυμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανιδρύσει		θα έχω, θα έχεις, … ανιδρυθεί θα είμαι, θα είσαι, … ανιδρυμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανίδρυε	ανίδρυσε	—	ανιδρύσου
2 pl	ανιδρύετε	ανιδρύστε	ανιδρύεστε	ανιδρυθείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	ανιδρύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας ανιδρύσει ➤		ανιδρυμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	ανιδρύσει		ανιδρυθεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

and see: ιδρύω (idrýo, “to make to sit down; to settle; to found”)
ανίδρυση f (anídrysi, “rebuilding, reconstruction”) (archaic, formal)
εγκαθιδρύω f (egkathidrýo, “establish, install”)
επανιδρύω (epanidrýo, “refound”)

References

Georgios Babiniotis (2002), “ανιδρύω”, in Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of the New Greek Language] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias, →ISBN.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Georgios Babiniotis (2002), “ανιδρύω”, in Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of the New Greek Language] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias, →ISBN.