βογγώ

Greek

Verb

βογγώ • (vongó) (simple past βόγγηξα, passive —)

  1. Alternative form of βογγάω (vongáo)

Conjugation
βογγώ, βογγάω
Present → Imperfect → Continuous future → Continuous subjunctive → Imperative →
1s  βογγώ, βογγάω βογγούσα, βόγγαγα θα βογγώ, θα βογγάω να βογγώ, να βογγάω
2s  βογγάς βογγούσες, βόγγαγες θα βογγάς να βογγάς βόγγα
3s  βογγά, βογγάει βογγούσε, βόγγαγε θα βογγά, θα βογγάει να βογγά, να βογγάει
1p  βογγούμε, βογγάμε βογγούσαμε, βογγάγαμε θα βογγούμε, θα βογγάμε να βογγούμε, να βογγάμε
2p  βογγάτε βογγούσατε, βογγάγατε θα βογγάτε να βογγάτε βογγάτε
3p  βογγούν, βογγούνε, βογγάνε, βογγάν βογγούσαν, βογγούσανε, βόγγαγαν, βογγάγανε θα βογγούν, θα βογγούνε, θα βογγάνε, θα βογγάν να βογγούν, να βογγούνε, να βογγάνε, να βογγάν
Dependent † Simple past → Simple future → Simple subjunctive → Imperative →
1s  βογγήξω βόγγηξα θα βογγήξω να βογγήξω
2s  βογγήξεις βόγγηξες θα βογγήξεις να βογγήξεις βόγγηξε
3s  βογγήξει βόγγηξε θα βογγήξει να βογγήξει
1p  βογγήξουμε, βογγήξομε βογγήξαμε θα βογγήξουμε, θα βογγήξομε να βογγήξουμε, να βογγήξομε
2p  βογγήξετε βογγήξατε θα βογγήξετε να βογγήξετε βογγήξτε
3p  βογγήξουν, βογγήξουνε βόγγηξαν, βογγήξανε, βογγήξαν θα βογγήξουν, θα βογγήξουνε να βογγήξουν, να βογγήξουνε
Perfect → Pluperfect → Future perfect → Subjunctive →
1s  έχω βογγήξει είχα βογγήξει θα έχω βογγήξει να έχω βογγήξει
2s  έχεις βογγήξει είχες βογγήξει θα έχεις βογγήξει να έχεις βογγήξει
3s  έχει βογγήξει είχε βογγήξει θα έχει βογγήξει να έχει βογγήξει
1p  έχουμε βογγήξει είχαμε βογγήξει θα έχουμε βογγήξει να έχουμε βογγήξει
2p  έχετε βογγήξει είχατε βογγήξει θα έχετε βογγήξει να έχετε βογγήξει
3p  έχουν βογγήξει είχαν βογγήξει θα έχουν βογγήξει να έχουν βογγήξει
Participle:   βογγώντας Non-finite ‡   βογγήξει 66-ηξ-2A1-2A1d
    This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency.
†   The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms.
‡   The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.