εἰσβάλλω

Ancient Greek

Etymology

εἰσ- (eis-, “into”) +‎ βᾰ́λλω (bállō, “to throw”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /eːz.bál.lɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /izˈbal.lo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /izˈβal.lo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /izˈval.lo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /izˈva.lo/

Verb

εἰσβᾰ́λλω • (eisbállō)

to throw into
(of an army) to assault, invade
(of a river) to empty into
to begin

Conjugation

Present: εἰσβᾰ́λλω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσβᾰ́λλω	εἰσβᾰ́λλεις	εἰσβᾰ́λλει	εἰσβᾰ́λλετον	εἰσβᾰ́λλετον	εἰσβᾰ́λλομεν	εἰσβᾰ́λλετε	εἰσβᾰ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσβᾰ́λλω	εἰσβᾰ́λλῃς	εἰσβᾰ́λλῃ	εἰσβᾰ́λλητον	εἰσβᾰ́λλητον	εἰσβᾰ́λλωμεν	εἰσβᾰ́λλητε	εἰσβᾰ́λλωσῐ(ν)
	optative	εἰσβᾰ́λλοιμῐ	εἰσβᾰ́λλοις	εἰσβᾰ́λλοι	εἰσβᾰ́λλοιτον	εἰσβᾰλλοίτην	εἰσβᾰ́λλοιμεν	εἰσβᾰ́λλοιτε	εἰσβᾰ́λλοιεν
	imperative		εἴσβᾰλλε	εἰσβᾰλλέτω	εἰσβᾰ́λλετον	εἰσβᾰλλέτων		εἰσβᾰ́λλετε	εἰσβᾰλλόντων
		active
infinitive		εἰσβᾰ́λλειν
participle	m	εἰσβᾰ́λλων
	f	εἰσβᾰ́λλουσᾰ
	n	εἰσβᾰ́λλον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ἐσβᾰ́λλω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσβᾰ́λλω	ἐσβᾰ́λλεις	ἐσβᾰ́λλει	ἐσβᾰ́λλετον	ἐσβᾰ́λλετον	ἐσβᾰ́λλομεν	ἐσβᾰ́λλετε	ἐσβᾰ́λλουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐσβᾰ́λλω	ἐσβᾰ́λλῃς	ἐσβᾰ́λλῃ	ἐσβᾰ́λλητον	ἐσβᾰ́λλητον	ἐσβᾰ́λλωμεν	ἐσβᾰ́λλητε	ἐσβᾰ́λλωσῐ(ν)
	optative	ἐσβᾰ́λλοιμῐ	ἐσβᾰ́λλοις	ἐσβᾰ́λλοι	ἐσβᾰ́λλοιτον	ἐσβᾰλλοίτην	ἐσβᾰ́λλοιμεν	ἐσβᾰ́λλοιτε	ἐσβᾰ́λλοιεν
	imperative		ἔσβᾰλλε	ἐσβᾰλλέτω	ἐσβᾰ́λλετον	ἐσβᾰλλέτων		ἐσβᾰ́λλετε	ἐσβᾰλλόντων
		active
infinitive		ἐσβᾰ́λλειν
participle	m	ἐσβᾰ́λλων
	f	ἐσβᾰ́λλουσᾰ
	n	ἐσβᾰ́λλον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: εἰσέβᾰλλον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσέβᾰλλον	εἰσέβᾰλλες	εἰσέβᾰλλε(ν)	εἰσεβᾰ́λλετον	εἰσεβᾰλλέτην	εἰσεβᾰ́λλομεν	εἰσεβᾰ́λλετε	εἰσέβᾰλλον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐσέβᾰλλον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσέβᾰλλον	ἐσέβᾰλλες	ἐσέβᾰλλε(ν)	ἐσεβᾰ́λλετον	ἐσεβᾰλλέτην	ἐσεβᾰ́λλομεν	ἐσεβᾰ́λλετε	ἐσέβᾰλλον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: εἰσέβᾰλον, εἰσεβλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσέβᾰλον	εἰσέβᾰλες	εἰσέβᾰλε(ν)	εἰσεβᾰ́λετον	εἰσεβᾰλέτην	εἰσεβᾰ́λομεν	εἰσεβᾰ́λετε	εἰσέβᾰλον
	subjunctive	εἰσβᾰ́λω	εἰσβᾰ́λῃς	εἰσβᾰ́λῃ	εἰσβᾰ́λητον	εἰσβᾰ́λητον	εἰσβᾰ́λωμεν	εἰσβᾰ́λητε	εἰσβᾰ́λωσῐ(ν)
	optative	εἰσβᾰ́λοιμῐ	εἰσβᾰ́λοις	εἰσβᾰ́λοι	εἰσβᾰ́λοιτον	εἰσβᾰλοίτην	εἰσβᾰ́λοιμεν	εἰσβᾰ́λοιτε	εἰσβᾰ́λοιεν
	imperative		εἴσβᾰλε	εἰσβᾰλέτω	εἰσβᾰ́λετον	εἰσβᾰλέτων		εἰσβᾰ́λετε	εἰσβᾰλόντων
passive	indicative	εἰσεβλήθην	εἰσεβλήθης	εἰσεβλήθη	εἰσεβλήθητον	εἰσεβληθήτην	εἰσεβλήθημεν	εἰσεβλήθητε	εἰσεβλήθησᾰν
	subjunctive	εἰσβληθῶ	εἰσβληθῇς	εἰσβληθῇ	εἰσβληθῆτον	εἰσβληθῆτον	εἰσβληθῶμεν	εἰσβληθῆτε	εἰσβληθῶσῐ(ν)
	optative	εἰσβληθείην	εἰσβληθείης	εἰσβληθείη	εἰσβληθεῖτον, εἰσβληθείητον	εἰσβληθείτην, εἰσβληθειήτην	εἰσβληθεῖμεν, εἰσβληθείημεν	εἰσβληθεῖτε, εἰσβληθείητε	εἰσβληθεῖεν, εἰσβληθείησᾰν
	imperative		εἰσβλήθητῐ	εἰσβληθήτω	εἰσβλήθητον	εἰσβληθήτων		εἰσβλήθητε	εἰσβληθέντων
		active					passive
infinitive		εἰσβᾰλεῖν					εἰσβληθῆναι
participle	m	εἰσβᾰλών					εἰσβληθείς
	f	εἰσβᾰλοῦσᾰ					εἰσβληθεῖσᾰ
	n	εἰσβᾰλόν					εἰσβληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐσέβᾰλον, ἐσεβλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσέβᾰλον	ἐσέβᾰλες	ἐσέβᾰλε(ν)	ἐσεβᾰ́λετον	ἐσεβᾰλέτην	ἐσεβᾰ́λομεν	ἐσεβᾰ́λετε	ἐσέβᾰλον
	subjunctive	ἐσβᾰ́λω	ἐσβᾰ́λῃς	ἐσβᾰ́λῃ	ἐσβᾰ́λητον	ἐσβᾰ́λητον	ἐσβᾰ́λωμεν	ἐσβᾰ́λητε	ἐσβᾰ́λωσῐ(ν)
	optative	ἐσβᾰ́λοιμῐ	ἐσβᾰ́λοις	ἐσβᾰ́λοι	ἐσβᾰ́λοιτον	ἐσβᾰλοίτην	ἐσβᾰ́λοιμεν	ἐσβᾰ́λοιτε	ἐσβᾰ́λοιεν
	imperative		ἔσβᾰλε	ἐσβᾰλέτω	ἐσβᾰ́λετον	ἐσβᾰλέτων		ἐσβᾰ́λετε	ἐσβᾰλόντων
passive	indicative	ἐσεβλήθην	ἐσεβλήθης	ἐσεβλήθη	ἐσεβλήθητον	ἐσεβληθήτην	ἐσεβλήθημεν	ἐσεβλήθητε	ἐσεβλήθησᾰν
	subjunctive	ἐσβληθῶ	ἐσβληθῇς	ἐσβληθῇ	ἐσβληθῆτον	ἐσβληθῆτον	ἐσβληθῶμεν	ἐσβληθῆτε	ἐσβληθῶσῐ(ν)
	optative	ἐσβληθείην	ἐσβληθείης	ἐσβληθείη	ἐσβληθεῖτον, ἐσβληθείητον	ἐσβληθείτην, ἐσβληθειήτην	ἐσβληθεῖμεν, ἐσβληθείημεν	ἐσβληθεῖτε, ἐσβληθείητε	ἐσβληθεῖεν, ἐσβληθείησᾰν
	imperative		ἐσβλήθητῐ	ἐσβληθήτω	ἐσβλήθητον	ἐσβληθήτων		ἐσβλήθητε	ἐσβληθέντων
		active					passive
infinitive		ἐσβᾰλεῖν					ἐσβληθῆναι
participle	m	ἐσβᾰλών					ἐσβληθείς
	f	ἐσβᾰλοῦσᾰ					ἐσβληθεῖσᾰ
	n	ἐσβᾰλόν					ἐσβληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: εἰσβέβληκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσβέβληκᾰ	εἰσβέβληκᾰς	εἰσβέβληκε(ν)	εἰσβεβλήκᾰτον	εἰσβεβλήκᾰτον	εἰσβεβλήκᾰμεν	εἰσβεβλήκᾰτε	εἰσβεβλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εἰσβεβλήκω	εἰσβεβλήκῃς	εἰσβεβλήκῃ	εἰσβεβλήκητον	εἰσβεβλήκητον	εἰσβεβλήκωμεν	εἰσβεβλήκητε	εἰσβεβλήκωσῐ(ν)
	optative	εἰσβεβλήκοιμῐ, εἰσβεβληκοίην	εἰσβεβλήκοις, εἰσβεβληκοίης	εἰσβεβλήκοι, εἰσβεβληκοίη	εἰσβεβλήκοιτον	εἰσβεβληκοίτην	εἰσβεβλήκοιμεν	εἰσβεβλήκοιτε	εἰσβεβλήκοιεν
	imperative		εἰσβέβληκε	εἰσβεβληκέτω	εἰσβεβλήκετον	εἰσβεβληκέτων		εἰσβεβλήκετε	εἰσβεβληκόντων
		active
infinitive		εἰσβεβληκέναι
participle	m	εἰσβεβληκώς
	f	εἰσβεβληκυῖᾰ
	n	εἰσβεβληκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐσβέβληκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσβέβληκᾰ	ἐσβέβληκᾰς	ἐσβέβληκε(ν)	ἐσβεβλήκᾰτον	ἐσβεβλήκᾰτον	ἐσβεβλήκᾰμεν	ἐσβεβλήκᾰτε	ἐσβεβλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐσβεβλήκω	ἐσβεβλήκῃς	ἐσβεβλήκῃ	ἐσβεβλήκητον	ἐσβεβλήκητον	ἐσβεβλήκωμεν	ἐσβεβλήκητε	ἐσβεβλήκωσῐ(ν)
	optative	ἐσβεβλήκοιμῐ, ἐσβεβληκοίην	ἐσβεβλήκοις, ἐσβεβληκοίης	ἐσβεβλήκοι, ἐσβεβληκοίη	ἐσβεβλήκοιτον	ἐσβεβληκοίτην	ἐσβεβλήκοιμεν	ἐσβεβλήκοιτε	ἐσβεβλήκοιεν
	imperative		ἐσβέβληκε	ἐσβεβληκέτω	ἐσβεβλήκετον	ἐσβεβληκέτων		ἐσβεβλήκετε	ἐσβεβληκόντων
		active
infinitive		ἐσβεβληκέναι
participle	m	ἐσβεβληκώς
	f	ἐσβεβληκυῖᾰ
	n	ἐσβεβληκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: εἰσεβεβλήκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εἰσεβεβλήκειν, εἰσεβεβλήκη	εἰσεβεβλήκεις, εἰσεβεβλήκης	εἰσεβεβλήκει(ν)	εἰσεβεβλήκετον	εἰσεβεβληκέτην	εἰσεβεβλήκεμεν	εἰσεβεβλήκετε	εἰσεβεβλήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐσεβεβλήκειν

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσεβεβλήκειν, ἐσεβεβλήκη	ἐσεβεβλήκεις, ἐσεβεβλήκης	ἐσεβεβλήκει(ν)	ἐσεβεβλήκετον	ἐσεβεβληκέτην	ἐσεβεβλήκεμεν	ἐσεβεβλήκετε	ἐσεβεβλήκεσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.