καταλυτικός

Ancient Greek

Etymology

From καταλύω (katalúō, “dissolve, destroy”) +‎ -τικός (-tikós, “a suffix forming adjectives relating to, suited to, skilled in, able to”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.ly.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.ly.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.ly.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.li.tiˈkos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels α, α, υ and ι by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Adjective

καταλυτικός • (katalutikós) m (feminine καταλυτική, neuter καταλυτικόν); first/second declension

able to dissolve or put an end to

Declension

First and second declension of καταλυτικός; καταλυτική; καταλυτικόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	καταλυτικός katalutikós	καταλυτική katalutikḗ	καταλυτικόν katalutikón	καταλυτικώ katalutikṓ	καταλυτικᾱ́ katalutikā́	καταλυτικώ katalutikṓ	καταλυτικοί katalutikoí	καταλυτικαί katalutikaí	καταλυτικᾰ́ katalutiká
Genitive	καταλυτικοῦ katalutikoû	καταλυτικῆς katalutikês	καταλυτικοῦ katalutikoû	καταλυτικοῖν katalutikoîn	καταλυτικαῖν katalutikaîn	καταλυτικοῖν katalutikoîn	καταλυτικῶν katalutikôn	καταλυτικῶν katalutikôn	καταλυτικῶν katalutikôn
Dative	καταλυτικῷ katalutikôi	καταλυτικῇ katalutikêi	καταλυτικῷ katalutikôi	καταλυτικοῖν katalutikoîn	καταλυτικαῖν katalutikaîn	καταλυτικοῖν katalutikoîn	καταλυτικοῖς katalutikoîs	καταλυτικαῖς katalutikaîs	καταλυτικοῖς katalutikoîs
Accusative	καταλυτικόν katalutikón	καταλυτικήν katalutikḗn	καταλυτικόν katalutikón	καταλυτικώ katalutikṓ	καταλυτικᾱ́ katalutikā́	καταλυτικώ katalutikṓ	καταλυτικούς katalutikoús	καταλυτικᾱ́ς katalutikā́s	καταλυτικᾰ́ katalutiká
Vocative	καταλυτικέ katalutiké	καταλυτική katalutikḗ	καταλυτικόν katalutikón	καταλυτικώ katalutikṓ	καταλυτικᾱ́ katalutikā́	καταλυτικώ katalutikṓ	καταλυτικοί katalutikoí	καταλυτικαί katalutikaí	καταλυτικᾰ́ katalutiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	καταλυτικῶς katalutikôs			καταλυτικότερος katalutikóteros			καταλυτικότᾰτος katalutikótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Adjective

καταλυτικός • (katalytikós) m (feminine καταλυτική, neuter καταλυτικό)

(general) catalytic (indicating something which accelerates a process or action)
(chemistry) catalytic
(automotive) catalytic

Declension

Declension of καταλυτικός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	καταλυτικός •	καταλυτική •	καταλυτικό •	καταλυτικοί •	καταλυτικές •	καταλυτικά •
genitive	καταλυτικού •	καταλυτικής •	καταλυτικού •	καταλυτικών •	καταλυτικών •	καταλυτικών •
accusative	καταλυτικό •	καταλυτική •	καταλυτικό •	καταλυτικούς •	καταλυτικές •	καταλυτικά •
vocative	καταλυτικέ •	καταλυτική •	καταλυτικό •	καταλυτικοί •	καταλυτικές •	καταλυτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο καταλυτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο καταλυτικός, etc.)

Related terms

καταλύτης (katalýtis, “catalyst, catalytic converter”)

καταλυτικός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Greek

Adjective

Declension

Related terms

Further reading