καταλύω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “an intensifying prefix”) +‎ λύω (lúō, “loosen”).

Pronunciation
 

Verb

καταλύω • (katalúō)

  1. sense: loosen, unbind
    1. (for animals) I unyoke, I unharness
      ἄλλ' εἴπ', ἤ σφωϊν καταλύσομεν ὠκέας ἵππους (Homer, Od., 4.28)
      but, tell us, shall we unharness their fast horses?
    2. I take down something hung or someone hanged
      τῶν ἀπαγχομένων καὶ καταλυομένων, μηδέπω δὲ τεθνηκότων ... (Hippocrates, Aphorismoi)
      about those who were hanged and taken down but have not died
  2. sense: destroy
    1. I destroy
      καὶ τὴν ὑμετέραν καταλῦσαι δύναμιν (Isocrates, De bigis, 40.8-9)
      to destroy your (city's) might
    2. I abolish, I do away with
      αὐτοὶ γὰρ ἡμεῖς δίς ἤδη τὴν δημοκρατίαν ἐπείδομεν καταλυθεῖσαν καὶ δίς τῆς ἐλευθερίας ἀπεστερήθημεν (Isocrates, In Lochitem, 10.2-4)
      twice we ourselves have already seen our democracy abolished and twice we have lost our freedom
    3. I deprive someone of their authority
      τοὺς τυράννους καταλύσας, καὶ τοὺς βαρβάρους καταπολεμήσας (Plutarchus, Timoleon, 39.5)
      having overthrown the tyrants and fought the barbarians
    4. I put an end to something
      καταλῦσαι τὸν βίον
      katalûsai tòn bíon
      (to die)
  3. I stay somewhere for one night, seek shelter
    1. (Θεμιστοκλῆς) ἀναγκάζεται κατά τι ἄπορον παρὰ Ἄδμητον τὸν Μολοσσῶν βασιλέα ὄντα αὐτῷ οὐ φίλον καταλῦσαι (Thucydides Hist., 1.136)
      (Themistoklês) anankázetai katá ti áporon parà Ádmēton tòn Molossôn basiléa ónta autôi ou phílon katalûsai (Thucydides Hist., 1.136)
      (Themistocles) being in a difficult position had to seek shelter from Admetos, the king of Molossi, though the latter was not a friend of his

Inflection
   Present: καταλῡ́ω, καταλῡ́ομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταλῡ́ω καταλῡ́εις καταλῡ́ει καταλῡ́ετον καταλῡ́ετον καταλῡ́ομεν καταλῡ́ετε καταλῡ́ουσῐ(ν)
subjunctive καταλῡ́ω καταλῡ́ῃς καταλῡ́ῃ καταλῡ́ητον καταλῡ́ητον καταλῡ́ωμεν καταλῡ́ητε καταλῡ́ωσῐ(ν)
optative καταλῡ́οιμῐ καταλῡ́οις καταλῡ́οι καταλῡ́οιτον καταλῡοίτην καταλῡ́οιμεν καταλῡ́οιτε καταλῡ́οιεν
imperative   κατάλῡε καταλῡέτω καταλῡ́ετον καταλῡέτων   καταλῡ́ετε καταλῡόντων
middle/
passive		 indicative καταλῡ́ομαι καταλῡ́ῃ,
καταλῡ́ει		 καταλῡ́εται καταλῡ́εσθον καταλῡ́εσθον καταλῡόμεθᾰ καταλῡ́εσθε καταλῡ́ονται
subjunctive καταλῡ́ωμαι καταλῡ́ῃ καταλῡ́ηται καταλῡ́ησθον καταλῡ́ησθον καταλῡώμεθᾰ καταλῡ́ησθε καταλῡ́ωνται
optative καταλῡοίμην καταλῡ́οιο καταλῡ́οιτο καταλῡ́οισθον καταλῡοίσθην καταλῡοίμεθᾰ καταλῡ́οισθε καταλῡ́οιντο
imperative   καταλῡ́ου καταλῡέσθω καταλῡ́εσθον καταλῡέσθων   καταλῡ́εσθε καταλῡέσθων
active middle/passive
infinitive καταλῡ́ειν καταλῡ́εσθαι
participle m καταλῡ́ων καταλῡόμενος
f καταλῡ́ουσᾰ καταλῡομένη
n καταλῦον καταλῡόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατέλῡον, κατελῡόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατέλῡον κατέλῡες κατέλῡε(ν) κατελῡ́ετον κατελῡέτην κατελῡ́ομεν κατελῡ́ετε κατέλῡον
middle/
passive		 indicative κατελῡόμην κατελῡ́ου κατελῡ́ετο κατελῡ́εσθον κατελῡέσθην κατελῡόμεθᾰ κατελῡ́εσθε κατελῡ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: καταλῡ́σω, καταλῡ́σομαι, καταλῠθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταλῡ́σω καταλῡ́σεις καταλῡ́σει καταλῡ́σετον καταλῡ́σετον καταλῡ́σομεν καταλῡ́σετε καταλῡ́σουσῐ(ν)
optative καταλῡ́σοιμῐ καταλῡ́σοις καταλῡ́σοι καταλῡ́σοιτον καταλῡσοίτην καταλῡ́σοιμεν καταλῡ́σοιτε καταλῡ́σοιεν
middle indicative καταλῡ́σομαι καταλῡ́σῃ,
καταλῡ́σει		 καταλῡ́σεται καταλῡ́σεσθον καταλῡ́σεσθον καταλῡσόμεθᾰ καταλῡ́σεσθε καταλῡ́σονται
optative καταλῡσοίμην καταλῡ́σοιο καταλῡ́σοιτο καταλῡ́σοισθον καταλῡσοίσθην καταλῡσοίμεθᾰ καταλῡ́σοισθε καταλῡ́σοιντο
passive indicative καταλῠθήσομαι καταλῠθήσῃ καταλῠθήσεται καταλῠθήσεσθον καταλῠθήσεσθον καταλῠθησόμεθᾰ καταλῠθήσεσθε καταλῠθήσονται
optative καταλῠθησοίμην καταλῠθήσοιο καταλῠθήσοιτο καταλῠθήσοισθον καταλῠθησοίσθην καταλῠθησοίμεθᾰ καταλῠθήσοισθε καταλῠθήσοιντο
active middle passive
infinitive καταλῡ́σειν καταλῡ́σεσθαι καταλῠθήσεσθαι
participle m καταλῡ́σων καταλῡσόμενος καταλῠθησόμενος
f καταλῡ́σουσᾰ καταλῡσομένη καταλῠθησομένη
n καταλῦσον καταλῡσόμενον καταλῠθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κατέλῡσᾰ, κατελῡσᾰ́μην, κατελῠ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατέλῡσᾰ κατέλῡσᾰς κατέλῡσε(ν) κατελῡ́σᾰτον κατελῡσᾰ́την κατελῡ́σᾰμεν κατελῡ́σᾰτε κατέλῡσᾰν
subjunctive καταλῡ́σω καταλῡ́σῃς καταλῡ́σῃ καταλῡ́σητον καταλῡ́σητον καταλῡ́σωμεν καταλῡ́σητε καταλῡ́σωσῐ(ν)
optative καταλῡ́σαιμῐ καταλῡ́σειᾰς,
καταλῡ́σαις		 καταλῡ́σειε(ν),
καταλῡ́σαι		 καταλῡ́σαιτον καταλῡσαίτην καταλῡ́σαιμεν καταλῡ́σαιτε καταλῡ́σειᾰν,
καταλῡ́σαιεν
imperative   κατάλῡσον καταλῡσᾰ́τω καταλῡ́σᾰτον καταλῡσᾰ́των   καταλῡ́σᾰτε καταλῡσᾰ́ντων
middle indicative κατελῡσᾰ́μην κατελῡ́σω κατελῡ́σᾰτο κατελῡ́σᾰσθον κατελῡσᾰ́σθην κατελῡσᾰ́μεθᾰ κατελῡ́σᾰσθε κατελῡ́σᾰντο
subjunctive καταλῡ́σωμαι καταλῡ́σῃ καταλῡ́σηται καταλῡ́σησθον καταλῡ́σησθον καταλῡσώμεθᾰ καταλῡ́σησθε καταλῡ́σωνται
optative καταλῡσαίμην καταλῡ́σαιο καταλῡ́σαιτο καταλῡ́σαισθον καταλῡσαίσθην καταλῡσαίμεθᾰ καταλῡ́σαισθε καταλῡ́σαιντο
imperative   κατάλῡσαι καταλῡσᾰ́σθω καταλῡ́σᾰσθον καταλῡσᾰ́σθων   καταλῡ́σᾰσθε καταλῡσᾰ́σθων
passive indicative κατελῠ́θην κατελῠ́θης κατελῠ́θη κατελῠ́θητον κατελῠθήτην κατελῠ́θημεν κατελῠ́θητε κατελῠ́θησᾰν
subjunctive καταλῠθῶ καταλῠθῇς καταλῠθῇ καταλῠθῆτον καταλῠθῆτον καταλῠθῶμεν καταλῠθῆτε καταλῠθῶσῐ(ν)
optative καταλῠθείην καταλῠθείης καταλῠθείη καταλῠθεῖτον,
καταλῠθείητον		 καταλῠθείτην,
καταλῠθειήτην		 καταλῠθεῖμεν,
καταλῠθείημεν		 καταλῠθεῖτε,
καταλῠθείητε		 καταλῠθεῖεν,
καταλῠθείησᾰν
imperative   καταλῠ́θητῐ καταλῠθήτω καταλῠ́θητον καταλῠθήτων   καταλῠ́θητε καταλῠθέντων
active middle passive
infinitive καταλῦσαι καταλῡ́σᾰσθαι καταλῠθῆναι
participle m καταλῡ́σᾱς καταλῡσᾰ́μενος καταλῠθείς
f καταλῡ́σᾱσᾰ καταλῡσᾰμένη καταλῠθεῖσᾰ
n καταλῦσᾰν καταλῡσᾰ́μενον καταλῠθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: καταλέλῠκᾰ, καταλέλῠμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταλέλῠκᾰ καταλέλῠκᾰς καταλέλῠκε(ν) καταλελῠ́κᾰτον καταλελῠ́κᾰτον καταλελῠ́κᾰμεν καταλελῠ́κᾰτε καταλελῠ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive καταλελῠ́κω καταλελῠ́κῃς καταλελῠ́κῃ καταλελῠ́κητον καταλελῠ́κητον καταλελῠ́κωμεν καταλελῠ́κητε καταλελῠ́κωσῐ(ν)
optative καταλελῠ́κοιμῐ,
καταλελῠκοίην		 καταλελῠ́κοις,
καταλελῠκοίης		 καταλελῠ́κοι,
καταλελῠκοίη		 καταλελῠ́κοιτον καταλελῠκοίτην καταλελῠ́κοιμεν καταλελῠ́κοιτε καταλελῠ́κοιεν
imperative   καταλέλῠκε καταλελῠκέτω καταλελῠ́κετον καταλελῠκέτων   καταλελῠ́κετε καταλελῠκόντων
middle/
passive		 indicative καταλέλῠμαι καταλέλῠσαι καταλέλῠται καταλέλῠσθον καταλέλῠσθον καταλελῠ́μεθᾰ καταλέλῠσθε καταλέλῠνται
subjunctive καταλελῠμένος ὦ καταλελῠμένος ᾖς καταλελῠμένος ᾖ καταλελῠμένω ἦτον καταλελῠμένω ἦτον καταλελῠμένοι ὦμεν καταλελῠμένοι ἦτε καταλελῠμένοι ὦσῐ(ν)
optative καταλελῠμένος εἴην καταλελῠμένος εἴης καταλελῠμένος εἴη καταλελῠμένω εἴητον/εἶτον καταλελῠμένω εἰήτην/εἴτην καταλελῠμένοι εἴημεν/εἶμεν καταλελῠμένοι εἴητε/εἶτε καταλελῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   καταλέλῠσο καταλελῠ́σθω καταλέλῠσθον καταλελῠ́σθων   καταλέλῠσθε καταλελῠ́σθων
active middle/passive
infinitive καταλελῠκέναι καταλελῠ́σθαι
participle m καταλελῠκώς καταλελῠμένος
f καταλελῠκυῖᾰ καταλελῠμένη
n καταλελῠκός καταλελῠμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: κατελελῠ́κειν, κατελελῠ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατελελῠ́κειν,
κατελελῠ́κη		 κατελελῠ́κεις,
κατελελῠ́κης		 κατελελῠ́κει(ν) κατελελῠ́κετον κατελελῠκέτην κατελελῠ́κεμεν κατελελῠ́κετε κατελελῠ́κεσᾰν
middle/
passive		 indicative κατελελῠ́μην κατελέλῠσο κατελέλῠτο κατελέλῠσθον κατελελῠ́σθην κατελελῠ́μεθᾰ κατελέλῠσθε κατελέλῠντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future perfect: καταλελῡ́σομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive		 indicative καταλελῡ́σομαι καταλελῡ́σῃ,
καταλελῡ́σει		 καταλελῡ́σεται καταλελῡ́σεσθον καταλελῡ́σεσθον καταλελῡσόμεθᾰ καταλελῡ́σεσθε καταλελῡ́σονται
optative καταλελῡσοίμην καταλελῡ́σοιο καταλελῡ́σοιτο καταλελῡ́σοισθον καταλελῡσοίσθην καταλελῡσοίμεθᾰ καταλελῡ́σοισθε καταλελῡ́σοιντο
middle/passive
infinitive καταλελῡ́σεσθαι
participle m καταλελῡσόμενος
f καταλελῡσομένη
n καταλελῡσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek καταλύω (katalúō). Morphologically, from κατα- (“fully”) +‎ λύω (“unbind, loosen”).

Pronunciation
  • IPA(key): /kataˈlio/
  • Hyphenation: κα‧τα‧λύ‧ω

Verb

καταλύω • (katalýo) (past κατέλυσα, passive καταλύομαι)

  1. abolish, break down
  2. stay (usually for one night)
  3. (chemistry) to catalyze
  4. (religion) break one's fast (resume normal diet after fasting)

Conjugation
καταλύω   καταλύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg καταλύω καταλύσω καταλύομαι καταλυθώ
2 sg καταλύεις καταλύσεις καταλύεσαι καταλυθείς
3 sg καταλύει καταλύσει καταλύεται καταλυθεί
1 pl καταλύουμε, [‑ομε] καταλύσουμε, [‑ομε] καταλυόμαστε καταλυθούμε
2 pl καταλύετε καταλύσετε καταλύεστε, καταλυόσαστε καταλυθείτε
3 pl καταλύουν(ε) καταλύσουν(ε) καταλύονται καταλυθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg κατέλυα κατέλυσα καταλυόμουν(α) καταλύθηκα, [{κατελύθην}]1
2 sg κατέλυες κατέλυσες καταλυόσουν(α) καταλύθηκες, [{κατελύθης}]
3 sg κατέλυε κατέλυσε καταλυόταν(ε) καταλύθηκε, {κατελύθη}
1 pl καταλύαμε καταλύσαμε καταλυόμασταν, (‑όμαστε) καταλυθήκαμε, [{κατελύθημεν}]
2 pl καταλύατε καταλύσατε καταλυόσασταν, (‑όσαστε) καταλυθήκατε, [{κατελύθητε}]
3 pl κατέλυαν, καταλύαν(ε) κατέλυσαν, καταλύσαν(ε) καταλύονταν, (καταλυόντουσαν) καταλύθηκαν, καταλυθήκαν(ε), {κατελύθησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα καταλύω ➤ θα καταλύσω ➤ θα καταλύομαι ➤ θα καταλυθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα καταλύεις, … θα καταλύσεις, … θα καταλύεσαι, … θα καταλυθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … καταλύσει   έχω, έχεις, … καταλυθεί
  είμαι, είσαι, … καταλυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … καταλύσει   είχα, είχες, … καταλυθεί
  ήμουν, ήσουν, … καταλυμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … καταλύσει   θα έχω, θα έχεις, … καταλυθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … καταλυμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κατάλυε κατάλυσε — καταλύσου
2 pl καταλύετε καταλύστε καταλύεστε καταλυθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ καταλύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας καταλύσει ➤ [καταλυμένος, ‑η, ‑ο] ➤
Nonfinite form➤ καταλύσει καταλυθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Formal passsive forms, as in the ancient aorist κατελύθην from the conjugation of καταλύω. In Modern Greek, used in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.