καταλυόμενος

Ancient Greek

Etymology

From καταλύω (katalúō, “loosen, take down”) +‎ -μενος (-menos, “a suffix forming middle, passive, and mediopassive participles from verb stems”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.ly.ó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.lyˈo.mɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.lyˈo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.liˈo.me.nos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels α, α and υ by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Participle

καταλυόμενος • (kataluómenos) m (feminine καταλυόμένη, neuter καταλυόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of ἀπάγχω (apánkhō)
1. loosed

Declension

First and second declension of καταλυόμενος; καταλυομένη; καταλυόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	καταλυόμενος kataluómenos	καταλυομένη kataluoménē	καταλυόμενον kataluómenon	καταλυομένω kataluoménō	καταλυομένᾱ kataluoménā	καταλυομένω kataluoménō	καταλυόμενοι kataluómenoi	καταλυόμεναι kataluómenai	καταλυόμενᾰ kataluómena
Genitive	καταλυομένου kataluoménou	καταλυομένης kataluoménēs	καταλυομένου kataluoménou	καταλυομένοιν kataluoménoin	καταλυομέναιν kataluoménain	καταλυομένοιν kataluoménoin	καταλυομένων kataluoménōn	καταλυομένων kataluoménōn	καταλυομένων kataluoménōn
Dative	καταλυομένῳ kataluoménōi	καταλυομένῃ kataluoménēi	καταλυομένῳ kataluoménōi	καταλυομένοιν kataluoménoin	καταλυομέναιν kataluoménain	καταλυομένοιν kataluoménoin	καταλυομένοις kataluoménois	καταλυομέναις kataluoménais	καταλυομένοις kataluoménois
Accusative	καταλυόμενον kataluómenon	καταλυομένην kataluoménēn	καταλυόμενον kataluómenon	καταλυομένω kataluoménō	καταλυομένᾱ kataluoménā	καταλυομένω kataluoménō	καταλυομένους kataluoménous	καταλυομένᾱς kataluoménās	καταλυόμενᾰ kataluómena
Vocative	καταλυόμενε kataluómene	καταλυομένη kataluoménē	καταλυόμενον kataluómenon	καταλυομένω kataluoménō	καταλυομένᾱ kataluoménā	καταλυομένω kataluoménō	καταλυόμενοι kataluómenoi	καταλυόμεναι kataluómenai	καταλυόμενᾰ kataluómena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	καταλυομένως kataluoménōs			καταλυομενώτερος kataluomenṓteros			καταλυομενώτᾰτος kataluomenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.