χαϊδεύω

Greek

Etymology

From Medieval Byzantine Greek χαϊδεύω from χάιδι (cháidi) χαϊδ- + -εύω (-eúō).

Pronunciation
  • IPA(key): /xai̯ˈðe.vo/
  • Hyphenation: χαϊ‧δεύ‧ω

Verb

χαϊδεύω • (chaïdévo) (past χάιδεψα, passive χαϊδεύομαι, p‑past χαϊδεύτηκα, ppp χαϊδεμένος)

  1. caress (touch lovingly), pet, stroke, fondle
  2. (in the passive) → χαϊδεύομαι

Conjugation
χαϊδεύω   χαϊδεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg χαϊδεύω χαϊδέψω χαϊδεύομαι χαϊδευτώ
2 sg χαϊδεύεις χαϊδέψεις χαϊδεύεσαι χαϊδευτείς
3 sg χαϊδεύει χαϊδέψει χαϊδεύεται χαϊδευτεί
1 pl χαϊδεύουμε, [‑ομε] χαϊδέψουμε, [‑ομε] χαϊδευόμαστε χαϊδευτούμε
2 pl χαϊδεύετε χαϊδέψετε χαϊδεύεστε, χαϊδευόσαστε χαϊδευτείτε
3 pl χαϊδεύουν(ε) χαϊδέψουν(ε) χαϊδεύονται χαϊδευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg χάιδευα χάιδεψα χαϊδευόμουν(α) χαϊδεύτηκα
2 sg χάιδευες χάιδεψες χαϊδευόσουν(α) χαϊδεύτηκες
3 sg χάιδευε χάιδεψε χαϊδευόταν(ε) χαϊδεύτηκε
1 pl χαϊδεύαμε χαϊδέψαμε χαϊδευόμασταν, (‑όμαστε) χαϊδευτήκαμε
2 pl χαϊδεύατε χαϊδέψατε χαϊδευόσασταν, (‑όσαστε) χαϊδευτήκατε
3 pl χάιδευαν, χαϊδεύαν(ε) χάιδεψαν, χαϊδέψαν(ε) χαϊδεύονταν, (χαϊδευόντουσαν) χαϊδεύτηκαν, χαϊδευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα χαϊδεύω ➤ θα χαϊδέψω ➤ θα χαϊδεύομαι ➤ θα χαϊδευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα χαϊδεύεις, … θα χαϊδέψεις, … θα χαϊδεύεσαι, … θα χαϊδευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … χαϊδέψει
  έχω, έχεις, … χαϊδεμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … χαϊδευτεί
  είμαι, είσαι, … χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … χαϊδέψει
  είχα, είχες, … χαϊδεμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … χαϊδευτεί
  ήμουν, ήσουν, … χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … χαϊδέψει
  θα έχω, θα έχεις, … χαϊδεμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … χαϊδευτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg χάιδευε χάιδεψε, χάιδευ' 1 — χαϊδέψου
2 pl χαϊδεύετε χαϊδέψτε, χαϊδεύτε2 χαϊδεύεστε χαϊδευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ χαϊδεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας χαϊδέψει ➤ χαϊδεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ χαϊδέψει χαϊδευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. χάιδευ' τον ("fondle him!").
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms
  • χαϊδεμένος (chaïdeménos, “caressed, pampered”, participle)
  • παραχαϊδεύω (parachaïdévo, “spoil by pampering”)
  • αχάιδευτος (acháideftos)
  • χάιδεμα n (cháidema)
  • χαϊδευτικός (chaïdeftikós)
  • χαϊδευτικό (chaïdeftikó, “hypocoristic”) (grammar)
  • χαϊδολογώ (chaïdologó)
  • and see: χάδι n (chádi, “caress, pat”), rare χάιδι (cháidi)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.