χρωστάω

Greek

Alternative forms

Etymology

χρωστώ (chrostó) + -άω (-áo). Inherited from the Mediaeval Byzantine Greek χρωστῶ (2nd person χρωστεῖς (khrōsteîs)). From Hellenistic Koine Greek χρεωστῶ (khreōstô), with avoidance of the hiatus [eo], constructed form of χρεωστέω (khreōstéō).[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /xɾoˈsta.o/
  • Hyphenation: χρω‧στά‧ω

Verb

χρωστάω • (chrostáo) / χρωστώ (imperfect χρωστούσα/χρώσταγα, passive —) found only in the imperfective tenses

  1. owe, be in debt

Conjugation
χρωστάω / χρωστώ (active forms, imperfective)
Active voice ➤   —   Imperfective aspect ➤
Indicative mood ➤ Present ➤ Imperfect ➤ Future ➤
1 sg χρωστάω, χρωστώ χρωστούσα, χρώσταγα θα χρωστάω, θα χρωστώ
2 sg χρωστάς χρωστούσες, χρώσταγες θα χρωστάς
3 sg χρωστάει, χρωστά χρωστούσε, χρώσταγε θα χρωστάει, θα χρωστά
1 pl χρωστάμε, χρωστούμε χρωστούσαμε, χρωστάγαμε θα χρωστάμε, θα χρωστούμε
2 pl χρωστάτε χρωστούσατε, χρωστάγατε θα χρωστάτε
3 pl χρωστάνε, χρωστάν, χρωστούν(ε) χρωστούσαν(ε), χρώσταγαν, (χρωστάγανε) θα χρωστάν(ε), θα χρωστούν(ε)
Subjunctive mood ➤ Formed using present tense from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ 2 sg 2 pl
Imperfective aspect χρώστα, χρώσταγε χρωστάτε
Other forms Present participle ➤
χρωστώντας ➤
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • χρωστούμενα n pl (chrostoúmena)

Stem χρεωστ-

See also

References
  1. Babiniotis, Georgios (2010), “χρωστάω”, in Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.