دندان

Persian

Alternative forms

Etymology

From Middle Persian [script needed] (KKA, dnd’n’ /dandān/, tooth), from Proto-Iranian *Hdantán-, from Proto-Indo-Iranian *Hdánts, from Proto-Indo-European *h₃dónts (tooth).

Pronunciation

  • (Tajik) IPA(key): /dandɔn/

  • (Hamdan) IPA(key): /dendɒːn/
  • (Tehran) IPA(key): /danduːn/
  • (file)

Noun

Dari دندان
Iranian Persian
Tajik дандон (dandon)

دندان (dandân) (plural دندان‌ها (dandân-hâ))

  1. tooth
  2. purging croton (Croton tiglium)

Descendants

  • Bengali: দান্দান (dandan)
  • Hindustani:
  • Old Armenian: դանդան (dandan)

Further reading

  • Steingass, Francis Joseph (1892), دندان”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul
  • Vullers, Johann August (1855), دندان”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum (in Latin), volume I, Bonn: Adolf Marcus, pages 909a–910a

Urdu

Etymology

Borrowed from Persian دندان (dandân). Doublet of دانت (dā̃t).

Noun

دندان (dandān) m (Hindi spelling दन्दान)

  1. tooth

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.