ریش

See also: ريش‎, رئس‎, and ریس‎

Kashmiri

Etymology

Borrowed from Persian ریش‎ (riš).

Pronunciation
  • IPA(key): [reːʃ]

Noun

ریش • (rēś) m (Devanagari रेश)

  1. beard
    Synonym: دٲر‎ (dạ̄r)

Derived terms

References

Ottoman Turkish

Etymology 1

From Persian ریش‎ (riš, “beard”).

Noun

ریش • (riş)

  1. beard, facial hair on the chin, cheeks, jaw and neck
    Synonym: صقال‎ (sakal)

Etymology 2

From Persian ریش‎ (riš, “wound”).

Noun

ریش • (riş)

  1. wound, sore

Etymology 3

From Arabic رِيش‎ (rīš, “feathering, plumage”).

Noun

ریش • (riş) (plural ریاش‎)

  1. (zoology) plumage, feathering
  2. chattel property
  3. means of subsistence
  4. finery

Further reading

Persian
Dari رِیش
Iranian Persian ریش
Tajik риш (riš)
یک مرد با ریش کوتاه

yek mard bâ riš-e kutâh
A man with a short beard

Etymology 1

From Middle Persian [script needed] (lyš /rēš/, “beard”).

Pronunciation
  • (Tajik) IPA(key): /ɾiʃ/

Noun

ریش • (riš) (plural ریش‌ها‎ (riš-hâ))

  1. beard
Inflection
    Enclitic-attached forms of ریش (riš)
    Basic forms of ریش (riš)
singular plural
bare ریش
(riš)		 ریش‌ها
(riš-hấ)
ریشا △
(rišấ)
definitive direct object ریش را
(riš râ)
ریش رو △
(rišo)		 ریش‌ها را
(riš-hấ râ)
ریشا رو △
(rišấ ro)
ezâfe ریش
(riš-e)		 ریش‌های
(riš-hấ-ye)
ریشای △
(rišấ-ye)
marked indefinite
or relative definite		 ریشی
(riš-i)		 ریش‌هایی
(rišấn-i, riš-hấ-i)
ریشایی △
(rišấi)
△ Colloquial.
    Possessive forms of ریش (riš)
singular plural
1st person singular
(“my”)		 ریشم‎
(rišam)		 ریش‌هایم‎
(riš-hấyam)
ریش‌هام، ریشام‎ △
(rišấm)
2nd person singular
(“your”)		 ریشت‎
(rišat)
[Term?] △
(rišet)		 ریش‌هایت‎
(riš-hấyat)
ریش‌هات، ریشات‎ △
(rišất)
3rd person singular
(“his, her, its”)		 ریشش‎
(rišaš)
[Term?] △
(rišeš)		 ریش‌هایش‎
(riš-hấyaš)
ریش‌هاش، ریشاش‎ △
(rišấš)
1st plural
(“our”)		 ریشمان‎
(rišemân)
ریشمون‎ △
(rišemun)		 ریش‌هایمان‎
(riš-hấyemân)
ریش‌هامون، ریشامون‎ △
(rišấmun)
2nd plural
(“your”)		 ریشتان‎
(rišetân)
ریشتون‎ △
(rišetun)		 ریش‌هایتان‎
(riš-hấyetân)
ریش‌هاتون، ریشاتون‎ △
(rišấtun)
3rd plural
(“their”)		 ریششان‎
(rišešân)
ریششون‎ △
(rišešun)		 ریش‌هایشان‎
(riš-hấyešân)
ریش‌هاشون، ریشاشون‎ △
(rišấšun)
△ Colloquial.

Etymology 2

Inherited from Middle Persian lyš (rēš), from Proto-Indo-Iranian *rayšás (“injury, wound”) from the root *rayš- (“to be wounded, hurt; to suffer injury”).

Pronunciation
  • (Tajik) IPA(key): /ɾeʃ/

Noun

ریش • (riš) (plural ریش‌ها‎ (riš-hâ))

  1. (Iran or uncommon) wound
    Synonyms: جراحت‎ (jerâhat) (Iran), زخم‎ (zaxam)
  2. scar
  3. ulcer

Urdu

Etymology 1

From Classical Persian ریش‎ (rēš, “beard”).

Pronunciation

Noun

ریش • (rīš) f (Hindi spelling रीश)

  1. beard
  • ریشائیل‎

Etymology 2

From Classical Persian ریش‎ (rēš, “wound, injury”).

Pronunciation

Noun

ریش • (rēš) m (Hindi spelling रेश)

  1. wound
  2. scar
  3. ulcer
  4. pus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.