غلب

See also: غلت‎, علت‎, and علب‎

Arabic

Etymology 1

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

IPA^(key): /ɣa.la.ba/

Verb

غَلَبَ • (ḡalaba) I, non-past يَغْلِبُ‎‎ (yaḡlibu)

(transitive) to conquer, defeat, overcome, surpass, vanquish
- The Quran, 30:2-3 :
  غُلِبَتِ الرُّومُ فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِم سَيَغْلِبُونَ‎
  ḡulibati ar-rūmu fī ʔadnā l-ʔarḍi wahum min baʕdi ḡalabihim sayaḡlibūna
  the Byzantines have been defeated in the land closest [to us], but after their defeat they will conquer
(transitive) to snatch (+ عَلَى‎ (ʕalā): from)
(transitive) to use every effort to persuade

Conjugation

Conjugation of

غَلَبَ

(form-I sound, verbal nouns غَلَب or غَلْب or غَلَبَة or مَغْلَب or مَغْلَبَة or غَلَابِيَة or غُلُبَّى or غِلِبَّى or غُلُبَّة or غَلُبَّة)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal nouns الْمَصَادِر					غَلَب or غَلْب or غَلَبَة‎ or مَغْلَب‎ or مَغْلَبَة‎ or غَلَابِيَة‎ or غُلُبَّى‎ or غِلِبَّى‎ or غُلُبَّة‎ or غَلُبَّة‎ ḡalab or ḡalb or ḡalaba or maḡlab or maḡlaba or ḡalābiya or ḡulubbā or ḡilibbā or ḡulubba or ḡalubba
active participle اِسْم الْفَاعِل					غَالِب‎ ḡālib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَغْلُوب‎ maḡlūb
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غَلَبْتُ‎ ḡalabtu	غَلَبْتَ‎ ḡalabta	غَلَبَ ḡalaba	غَلَبْتُمَا‎ ḡalabtumā	غَلَبَا‎ ḡalabā	غَلَبْنَا‎ ḡalabnā	غَلَبْتُمْ‎ ḡalabtum	غَلَبُوا‎ ḡalabū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	غَلَبْتُ‎ ḡalabtu	غَلَبْتِ‎ ḡalabti	غَلَبَتْ‎ ḡalabat	غَلَبْتُمَا‎ ḡalabtumā	غَلَبَتَا‎ ḡalabatā	غَلَبْنَا‎ ḡalabnā	غَلَبْتُنَّ‎ ḡalabtunna	غَلَبْنَ‎ ḡalabna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَغْلِبُ‎ ʔaḡlibu	تَغْلِبُ‎ taḡlibu	يَغْلِبُ‎ yaḡlibu	تَغْلِبَانِ‎ taḡlibāni	يَغْلِبَانِ‎ yaḡlibāni	نَغْلِبُ‎ naḡlibu	تَغْلِبُونَ‎ taḡlibūna	يَغْلِبُونَ‎ yaḡlibūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَغْلِبُ‎ ʔaḡlibu	تَغْلِبِينَ‎ taḡlibīna	تَغْلِبُ‎ taḡlibu	تَغْلِبَانِ‎ taḡlibāni	تَغْلِبَانِ‎ taḡlibāni	نَغْلِبُ‎ naḡlibu	تَغْلِبْنَ‎ taḡlibna	يَغْلِبْنَ‎ yaḡlibna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَغْلِبَ‎ ʔaḡliba	تَغْلِبَ‎ taḡliba	يَغْلِبَ‎ yaḡliba	تَغْلِبَا‎ taḡlibā	يَغْلِبَا‎ yaḡlibā	نَغْلِبَ‎ naḡliba	تَغْلِبُوا‎ taḡlibū	يَغْلِبُوا‎ yaḡlibū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَغْلِبَ‎ ʔaḡliba	تَغْلِبِي‎ taḡlibī	تَغْلِبَ‎ taḡliba	تَغْلِبَا‎ taḡlibā	تَغْلِبَا‎ taḡlibā	نَغْلِبَ‎ naḡliba	تَغْلِبْنَ‎ taḡlibna	يَغْلِبْنَ‎ yaḡlibna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَغْلِبْ‎ ʔaḡlib	تَغْلِبْ‎ taḡlib	يَغْلِبْ‎ yaḡlib	تَغْلِبَا‎ taḡlibā	يَغْلِبَا‎ yaḡlibā	نَغْلِبْ‎ naḡlib	تَغْلِبُوا‎ taḡlibū	يَغْلِبُوا‎ yaḡlibū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَغْلِبْ‎ ʔaḡlib	تَغْلِبِي‎ taḡlibī	تَغْلِبْ‎ taḡlib	تَغْلِبَا‎ taḡlibā	تَغْلِبَا‎ taḡlibā	نَغْلِبْ‎ naḡlib	تَغْلِبْنَ‎ taḡlibna	يَغْلِبْنَ‎ yaḡlibna
imperative الْأَمْر	m		اِغْلِبْ‎ iḡlib		اِغْلِبَا‎ iḡlibā			اِغْلِبُوا‎ iḡlibū
imperative الْأَمْر	f		اِغْلِبِي‎ iḡlibī		اِغْلِبَا‎ iḡlibā			اِغْلِبْنَ‎ iḡlibna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غُلِبْتُ‎ ḡulibtu	غُلِبْتَ‎ ḡulibta	غُلِبَ ḡuliba	غُلِبْتُمَا‎ ḡulibtumā	غُلِبَا‎ ḡulibā	غُلِبْنَا‎ ḡulibnā	غُلِبْتُمْ‎ ḡulibtum	غُلِبُوا‎ ḡulibū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	غُلِبْتُ‎ ḡulibtu	غُلِبْتِ‎ ḡulibti	غُلِبَتْ‎ ḡulibat	غُلِبْتُمَا‎ ḡulibtumā	غُلِبَتَا‎ ḡulibatā	غُلِبْنَا‎ ḡulibnā	غُلِبْتُنَّ‎ ḡulibtunna	غُلِبْنَ‎ ḡulibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُغْلَبُ‎ ʔuḡlabu	تُغْلَبُ‎ tuḡlabu	يُغْلَبُ‎ yuḡlabu	تُغْلَبَانِ‎ tuḡlabāni	يُغْلَبَانِ‎ yuḡlabāni	نُغْلَبُ‎ nuḡlabu	تُغْلَبُونَ‎ tuḡlabūna	يُغْلَبُونَ‎ yuḡlabūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُغْلَبُ‎ ʔuḡlabu	تُغْلَبِينَ‎ tuḡlabīna	تُغْلَبُ‎ tuḡlabu	تُغْلَبَانِ‎ tuḡlabāni	تُغْلَبَانِ‎ tuḡlabāni	نُغْلَبُ‎ nuḡlabu	تُغْلَبْنَ‎ tuḡlabna	يُغْلَبْنَ‎ yuḡlabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُغْلَبَ‎ ʔuḡlaba	تُغْلَبَ‎ tuḡlaba	يُغْلَبَ‎ yuḡlaba	تُغْلَبَا‎ tuḡlabā	يُغْلَبَا‎ yuḡlabā	نُغْلَبَ‎ nuḡlaba	تُغْلَبُوا‎ tuḡlabū	يُغْلَبُوا‎ yuḡlabū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُغْلَبَ‎ ʔuḡlaba	تُغْلَبِي‎ tuḡlabī	تُغْلَبَ‎ tuḡlaba	تُغْلَبَا‎ tuḡlabā	تُغْلَبَا‎ tuḡlabā	نُغْلَبَ‎ nuḡlaba	تُغْلَبْنَ‎ tuḡlabna	يُغْلَبْنَ‎ yuḡlabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُغْلَبْ‎ ʔuḡlab	تُغْلَبْ‎ tuḡlab	يُغْلَبْ‎ yuḡlab	تُغْلَبَا‎ tuḡlabā	يُغْلَبَا‎ yuḡlabā	نُغْلَبْ‎ nuḡlab	تُغْلَبُوا‎ tuḡlabū	يُغْلَبُوا‎ yuḡlabū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُغْلَبْ‎ ʔuḡlab	تُغْلَبِي‎ tuḡlabī	تُغْلَبْ‎ tuḡlab	تُغْلَبَا‎ tuḡlabā	تُغْلَبَا‎ tuḡlabā	نُغْلَبْ‎ nuḡlab	تُغْلَبْنَ‎ tuḡlabna	يُغْلَبْنَ‎ yuḡlabna

Etymology 2

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

IPA^(key): /ɣa.li.ba/

Verb

غَلِبَ • (ḡaliba) I, non-past يَغْلَبُ‎‎ (yaḡlabu)

(intransitive) to be thick-necked or to become thick-necked

Conjugation

Conjugation of

غَلِبَ

(form-I sound, verbal noun غَلَب)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					غَلَب ḡalab
active participle اِسْم الْفَاعِل					غَالِب‎ ḡālib
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غَلِبْتُ‎ ḡalibtu	غَلِبْتَ‎ ḡalibta	غَلِبَ ḡaliba	غَلِبْتُمَا‎ ḡalibtumā	غَلِبَا‎ ḡalibā	غَلِبْنَا‎ ḡalibnā	غَلِبْتُمْ‎ ḡalibtum	غَلِبُوا‎ ḡalibū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	غَلِبْتُ‎ ḡalibtu	غَلِبْتِ‎ ḡalibti	غَلِبَتْ‎ ḡalibat	غَلِبْتُمَا‎ ḡalibtumā	غَلِبَتَا‎ ḡalibatā	غَلِبْنَا‎ ḡalibnā	غَلِبْتُنَّ‎ ḡalibtunna	غَلِبْنَ‎ ḡalibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَغْلَبُ‎ ʔaḡlabu	تَغْلَبُ‎ taḡlabu	يَغْلَبُ‎ yaḡlabu	تَغْلَبَانِ‎ taḡlabāni	يَغْلَبَانِ‎ yaḡlabāni	نَغْلَبُ‎ naḡlabu	تَغْلَبُونَ‎ taḡlabūna	يَغْلَبُونَ‎ yaḡlabūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أَغْلَبُ‎ ʔaḡlabu	تَغْلَبِينَ‎ taḡlabīna	تَغْلَبُ‎ taḡlabu	تَغْلَبَانِ‎ taḡlabāni	تَغْلَبَانِ‎ taḡlabāni	نَغْلَبُ‎ naḡlabu	تَغْلَبْنَ‎ taḡlabna	يَغْلَبْنَ‎ yaḡlabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَغْلَبَ‎ ʔaḡlaba	تَغْلَبَ‎ taḡlaba	يَغْلَبَ‎ yaḡlaba	تَغْلَبَا‎ taḡlabā	يَغْلَبَا‎ yaḡlabā	نَغْلَبَ‎ naḡlaba	تَغْلَبُوا‎ taḡlabū	يَغْلَبُوا‎ yaḡlabū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَغْلَبَ‎ ʔaḡlaba	تَغْلَبِي‎ taḡlabī	تَغْلَبَ‎ taḡlaba	تَغْلَبَا‎ taḡlabā	تَغْلَبَا‎ taḡlabā	نَغْلَبَ‎ naḡlaba	تَغْلَبْنَ‎ taḡlabna	يَغْلَبْنَ‎ yaḡlabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَغْلَبْ‎ ʔaḡlab	تَغْلَبْ‎ taḡlab	يَغْلَبْ‎ yaḡlab	تَغْلَبَا‎ taḡlabā	يَغْلَبَا‎ yaḡlabā	نَغْلَبْ‎ naḡlab	تَغْلَبُوا‎ taḡlabū	يَغْلَبُوا‎ yaḡlabū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَغْلَبْ‎ ʔaḡlab	تَغْلَبِي‎ taḡlabī	تَغْلَبْ‎ taḡlab	تَغْلَبَا‎ taḡlabā	تَغْلَبَا‎ taḡlabā	نَغْلَبْ‎ naḡlab	تَغْلَبْنَ‎ taḡlabna	يَغْلَبْنَ‎ yaḡlabna
imperative الْأَمْر	m		اِغْلَبْ‎ iḡlab		اِغْلَبَا‎ iḡlabā			اِغْلَبُوا‎ iḡlabū
imperative الْأَمْر	f		اِغْلَبِي‎ iḡlabī		اِغْلَبَا‎ iḡlabā			اِغْلَبْنَ‎ iḡlabna

Etymology 3

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

IPA^(key): /ɣal.la.ba/

Verb

غَلَّبَ • (ḡallaba) II, non-past يُغَلِّبُ‎‎ (yuḡallibu)

(transitive) to render victorious, to let get the upper hand (+ عَلَى‎ (ʕalā): over); (transitive) to let overcome (intransitive); (transitive) (+ عَلَى‎ (ʕalā)) to let overcome (transitive)

Conjugation

Conjugation of

غَلَّبَ

(form-II sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَغْلِيب‎ taḡlīb
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُغَلِّب‎ muḡallib
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُغَلَّب‎ muḡallab
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غَلَّبْتُ‎ ḡallabtu	غَلَّبْتَ‎ ḡallabta	غَلَّبَ ḡallaba	غَلَّبْتُمَا‎ ḡallabtumā	غَلَّبَا‎ ḡallabā	غَلَّبْنَا‎ ḡallabnā	غَلَّبْتُمْ‎ ḡallabtum	غَلَّبُوا‎ ḡallabū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	غَلَّبْتُ‎ ḡallabtu	غَلَّبْتِ‎ ḡallabti	غَلَّبَتْ‎ ḡallabat	غَلَّبْتُمَا‎ ḡallabtumā	غَلَّبَتَا‎ ḡallabatā	غَلَّبْنَا‎ ḡallabnā	غَلَّبْتُنَّ‎ ḡallabtunna	غَلَّبْنَ‎ ḡallabna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُغَلِّبُ‎ ʔuḡallibu	تُغَلِّبُ‎ tuḡallibu	يُغَلِّبُ‎ yuḡallibu	تُغَلِّبَانِ‎ tuḡallibāni	يُغَلِّبَانِ‎ yuḡallibāni	نُغَلِّبُ‎ nuḡallibu	تُغَلِّبُونَ‎ tuḡallibūna	يُغَلِّبُونَ‎ yuḡallibūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُغَلِّبُ‎ ʔuḡallibu	تُغَلِّبِينَ‎ tuḡallibīna	تُغَلِّبُ‎ tuḡallibu	تُغَلِّبَانِ‎ tuḡallibāni	تُغَلِّبَانِ‎ tuḡallibāni	نُغَلِّبُ‎ nuḡallibu	تُغَلِّبْنَ‎ tuḡallibna	يُغَلِّبْنَ‎ yuḡallibna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُغَلِّبَ‎ ʔuḡalliba	تُغَلِّبَ‎ tuḡalliba	يُغَلِّبَ‎ yuḡalliba	تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā	يُغَلِّبَا‎ yuḡallibā	نُغَلِّبَ‎ nuḡalliba	تُغَلِّبُوا‎ tuḡallibū	يُغَلِّبُوا‎ yuḡallibū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُغَلِّبَ‎ ʔuḡalliba	تُغَلِّبِي‎ tuḡallibī	تُغَلِّبَ‎ tuḡalliba	تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā	تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā	نُغَلِّبَ‎ nuḡalliba	تُغَلِّبْنَ‎ tuḡallibna	يُغَلِّبْنَ‎ yuḡallibna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُغَلِّبْ‎ ʔuḡallib	تُغَلِّبْ‎ tuḡallib	يُغَلِّبْ‎ yuḡallib	تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā	يُغَلِّبَا‎ yuḡallibā	نُغَلِّبْ‎ nuḡallib	تُغَلِّبُوا‎ tuḡallibū	يُغَلِّبُوا‎ yuḡallibū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُغَلِّبْ‎ ʔuḡallib	تُغَلِّبِي‎ tuḡallibī	تُغَلِّبْ‎ tuḡallib	تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā	تُغَلِّبَا‎ tuḡallibā	نُغَلِّبْ‎ nuḡallib	تُغَلِّبْنَ‎ tuḡallibna	يُغَلِّبْنَ‎ yuḡallibna
imperative الْأَمْر	m		غَلِّبْ ḡallib		غَلِّبَا‎ ḡallibā			غَلِّبُوا‎ ḡallibū
imperative الْأَمْر	f		غَلِّبِي‎ ḡallibī		غَلِّبَا‎ ḡallibā			غَلِّبْنَ‎ ḡallibna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	غُلِّبْتُ‎ ḡullibtu	غُلِّبْتَ‎ ḡullibta	غُلِّبَ ḡulliba	غُلِّبْتُمَا‎ ḡullibtumā	غُلِّبَا‎ ḡullibā	غُلِّبْنَا‎ ḡullibnā	غُلِّبْتُمْ‎ ḡullibtum	غُلِّبُوا‎ ḡullibū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	غُلِّبْتُ‎ ḡullibtu	غُلِّبْتِ‎ ḡullibti	غُلِّبَتْ‎ ḡullibat	غُلِّبْتُمَا‎ ḡullibtumā	غُلِّبَتَا‎ ḡullibatā	غُلِّبْنَا‎ ḡullibnā	غُلِّبْتُنَّ‎ ḡullibtunna	غُلِّبْنَ‎ ḡullibna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُغَلَّبُ‎ ʔuḡallabu	تُغَلَّبُ‎ tuḡallabu	يُغَلَّبُ‎ yuḡallabu	تُغَلَّبَانِ‎ tuḡallabāni	يُغَلَّبَانِ‎ yuḡallabāni	نُغَلَّبُ‎ nuḡallabu	تُغَلَّبُونَ‎ tuḡallabūna	يُغَلَّبُونَ‎ yuḡallabūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	f	أُغَلَّبُ‎ ʔuḡallabu	تُغَلَّبِينَ‎ tuḡallabīna	تُغَلَّبُ‎ tuḡallabu	تُغَلَّبَانِ‎ tuḡallabāni	تُغَلَّبَانِ‎ tuḡallabāni	نُغَلَّبُ‎ nuḡallabu	تُغَلَّبْنَ‎ tuḡallabna	يُغَلَّبْنَ‎ yuḡallabna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُغَلَّبَ‎ ʔuḡallaba	تُغَلَّبَ‎ tuḡallaba	يُغَلَّبَ‎ yuḡallaba	تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā	يُغَلَّبَا‎ yuḡallabā	نُغَلَّبَ‎ nuḡallaba	تُغَلَّبُوا‎ tuḡallabū	يُغَلَّبُوا‎ yuḡallabū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُغَلَّبَ‎ ʔuḡallaba	تُغَلَّبِي‎ tuḡallabī	تُغَلَّبَ‎ tuḡallaba	تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā	تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā	نُغَلَّبَ‎ nuḡallaba	تُغَلَّبْنَ‎ tuḡallabna	يُغَلَّبْنَ‎ yuḡallabna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُغَلَّبْ‎ ʔuḡallab	تُغَلَّبْ‎ tuḡallab	يُغَلَّبْ‎ yuḡallab	تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā	يُغَلَّبَا‎ yuḡallabā	نُغَلَّبْ‎ nuḡallab	تُغَلَّبُوا‎ tuḡallabū	يُغَلَّبُوا‎ yuḡallabū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُغَلَّبْ‎ ʔuḡallab	تُغَلَّبِي‎ tuḡallabī	تُغَلَّبْ‎ tuḡallab	تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā	تُغَلَّبَا‎ tuḡallabā	نُغَلَّبْ‎ nuḡallab	تُغَلَّبْنَ‎ tuḡallabna	يُغَلَّبْنَ‎ yuḡallabna

Etymology 4

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

IPA^(key): /ɣalb/

Noun

غَلْب • (ḡalb) m

verbal noun of غَلَبَ (ḡalaba)

Declension

Declension of noun غَلْب (ḡalb)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	غَلْب ḡalb	الْغَلْب‎ al-ḡalb	غَلْب ḡalb
Nominative	غَلْبٌ ḡalbun	الْغَلْبُ‎ al-ḡalbu	غَلْبُ ḡalbu
Accusative	غَلْبًا‎ ḡalban	الْغَلْبَ‎ al-ḡalba	غَلْبَ ḡalba
Genitive	غَلْبٍ ḡalbin	الْغَلْبِ‎ al-ḡalbi	غَلْبِ ḡalbi

Etymology 5

Morphologically from the root غ ل ب‎ (ḡ-l-b).

Pronunciation

IPA^(key): /ɣa.lab/

Noun

غَلَب • (ḡalab) m

verbal noun of غَلِبَ (ḡaliba)
verbal noun of غَلَبَ (ḡalaba)

Declension

Declension of noun غَلَب (ḡalab)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	غَلَب ḡalab	الْغَلَب‎ al-ḡalab	غَلَب ḡalab
Nominative	غَلَبٌ ḡalabun	الْغَلَبُ‎ al-ḡalabu	غَلَبُ ḡalabu
Accusative	غَلَبًا‎ ḡalaban	الْغَلَبَ‎ al-ḡalaba	غَلَبَ ḡalaba
Genitive	غَلَبٍ ḡalabin	الْغَلَبِ‎ al-ḡalabi	غَلَبِ ḡalabi

References

Lane, Edward William (1863), “غلب”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate
Steingass, Francis Joseph (1884), “غلب”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎, London: W.H. Allen

South Levantine Arabic

Root
غ ل ب‎

Etymology 1

From Arabic غَلَبَ‎ (ḡalaba).

Pronunciation

IPA^(key): /ɣa.lab/, [ˈɣa.lab]
Audio (al-Lidd) (file)

Verb

غلب • (ḡalab) (form I, present بغلب‎ (biḡlib))

to defeat

Conjugation

Conjugation of غلب (ḡalab)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	غلبت (ḡalabt)	غلبت (ḡalabt)	غلب (ḡalab)	غلبنا (ḡalabna)	غلبتو (ḡalabtu)	غلبو (ḡalabu)
past	f	غلبت (ḡalabt)	غلبتي (ḡalabti)	غلبت (ḡalbat)	غلبنا (ḡalabna)	غلبتو (ḡalabtu)	غلبو (ḡalabu)
present	m	بغلب (baḡlib)	بتغلب (btiḡlib)	بغلب (biḡlib)	منغلب (mniḡlib)	بتغلبو (btiḡlibu)	بغلبو (biḡlibu)
present	f	بغلب (baḡlib)	بتغلبي (btiḡlibi)	بتغلب (btiḡlib)	منغلب (mniḡlib)	بتغلبو (btiḡlibu)	بغلبو (biḡlibu)
subjunctive	m	أغلب (ʔaḡlib)	تغلب (tiḡlib)	يغلب (yiḡlib)	نغلب (niḡlib)	تغلبو (tiḡlibu)	يغلبو (yiḡlibu)
subjunctive	f	أغلب (ʔaḡlib)	تغلبي (tiḡlibi)	تغلب (tiḡlib)	نغلب (niḡlib)	تغلبو (tiḡlibu)	يغلبو (yiḡlibu)
imperative	m		اغلب (iḡlib)			اغلبو (iḡlibu)
imperative	f		اغلبي (iḡlibi)			اغلبو (iḡlibu)

Etymology 2

From Arabic غَلَّبَ‎ (ḡallaba).

Pronunciation

IPA^(key): /ɣal.lab/, [ˈɣal.lab]
Audio (al-Lidd) (file)

Verb

غلّب • (ḡallab) (form II, present بغلّب‎ (biḡalleb))

(transitive) to bother, to be a nuisance
Synonym: زعج‎ (zaʕaj)
(reflexive, by extension) to take the trouble
‏شكرًا ماما، غلّبتي حالك.‎‎
šukran māmā, ḡallabti ḥālek
Thanks mom, you didn't have to.
(literally, “Thanks mom, you took the trouble [to do it].”)

Synonym: تغلّب‎ (tḡallab)

Conjugation

Conjugation of غلّب (ḡallab)
		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
past	m	غلّبت (ḡallabt)	غلّبت (ḡallabt)	غلّب (ḡallab)	غلّبنا (ḡallabna)	غلّبتو (ḡallabtu)	غلّبو (ḡallabu)
past	f	غلّبت (ḡallabt)	غلّبتي (ḡallabti)	غلّبت (ḡallabat)	غلّبنا (ḡallabna)	غلّبتو (ḡallabtu)	غلّبو (ḡallabu)
present	m	بغلّب (baḡalleb)	بتغلّب (bitḡalleb)	بغلّب (biḡalleb)	منغلّب (minḡalleb)	بتغلّبو (bitḡallbu)	بغلّبو (biḡallbu)
present	f	بغلّب (baḡalleb)	بتغلّبي (bitḡallbi)	بتغلّب (bitḡalleb)	منغلّب (minḡalleb)	بتغلّبو (bitḡallbu)	بغلّبو (biḡallbu)
subjunctive	m	اغلّب (aḡalleb)	تغلّب (tḡalleb)	يغلّب (yḡalleb)	نغلّب (nḡalleb)	تغلّبو (tḡallbu)	يغلّبو (yḡallbu)
subjunctive	f	اغلّب (aḡalleb)	تغلّبي (tḡallbi)	تغلّب (tḡalleb)	نغلّب (nḡalleb)	تغلّبو (tḡallbu)	يغلّبو (yḡallbu)
imperative	m		غلّب (ḡalleb)			غلّبو (ḡallbu)
imperative	f		غلّبي (ḡallbi)			غلّبو (ḡallbu)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.