हन्

Sanskrit

From Proto-Indo-Iranian *ǰʰā́, from Proto-Indo-European *gʷʰḗn, from the root *gʷʰen- (“to strike, slay”).

हन् • (hán)

Masculine an-stem declension of हन् (hán)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हा hā́	हानौ / हाना¹ hā́nau / hā́nā¹	हानः hā́naḥ
Vocative	हन् hán	हानौ / हाना¹ hā́nau / hā́nā¹	हानः hā́naḥ
Accusative	हानम् hā́nam	हानौ / हाना¹ hā́nau / hā́nā¹	ह्नः hnáḥ
Instrumental	ह्ना hnā́	हभ्याम् hábhyām	हभिः hábhiḥ
Dative	ह्ने hné	हभ्याम् hábhyām	हभ्यः hábhyaḥ
Ablative	ह्नः hnáḥ	हभ्याम् hábhyām	हभ्यः hábhyaḥ
Genitive	ह्नः hnáḥ	ह्नोः hnóḥ	ह्नाम् hnā́m
Locative	ह्नि / हनि hní / háni	ह्नोः hnóḥ	हसु hásu
Notes	¹Vedic

Feminine ī-stem declension of घ्नी (ghnī́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	घ्नी ghnī́	घ्न्यौ ghnyaù	घ्न्यः / घ्नीः ghnyàḥ / ghnī́ḥ
Vocative	घ्नि ghní	घ्न्यौ ghnyaú	घ्न्यः ghnyaḥ
Accusative	घ्नीम् ghnī́m	घ्न्यौ ghnyaù	घ्नीः ghnī́ḥ
Instrumental	घ्न्या ghnyā̀	घ्नीभ्याम् ghnī́bhyām	घ्नीभिः ghnī́bhiḥ
Dative	घ्न्यै ghnyaì	घ्नीभ्याम् ghnī́bhyām	घ्नीभ्यः ghnī́bhyaḥ
Ablative	घ्न्याः ghnyā̀ḥ	घ्नाभ्याम् ghnā́bhyām	घ्नीभ्यः ghnī́bhyaḥ
Genitive	घ्न्याः ghnyā̀ḥ	घ्नीभ्याम् ghnī́bhyām	घ्नीनाम् ghnī́nām
Locative	घ्न्याम् ghnyā̀m	घ्न्योः ghnyòḥ	घ्नीषु ghnī́ṣu

Neuter an-stem declension of हन् (hán)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	ह há	ह्नी / हनी hnī́ / hánī	हानि hā́ni
Vocative	हन् / ह hán / há	ह्नी / हनी hnī́ / hánī	हानि hā́ni
Accusative	ह há	ह्नी / हनी hnī́ / hánī	हानि hā́ni
Instrumental	ह्ना hnā́	हभ्याम् hábhyām	हभिः hábhiḥ
Dative	ह्ने hné	हभ्याम् hábhyām	हभ्यः hábhyaḥ
Ablative	ह्नः hnáḥ	हभ्याम् hábhyām	हभ्यः hábhyaḥ
Genitive	ह्नः hnáḥ	ह्नोः hnóḥ	ह्नाम् hnā́m
Locative	ह्नि / हनि hní / háni	ह्नोः hnóḥ	हसु hásu

From Proto-Indo-Iranian *ǰʰan-, from Proto-Indo-European *gʷʰen- (“to strike, hit, kill”).

हन् • (han)

Monier Williams (1899), “हन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1287.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.