Deucalion
English

Etymology
From Ancient Greek Δευκαλίων (Deukalíōn).
Pronunciation
- IPA(key): /djuːˈkeɪlɪən/
Proper noun
Deucalion
Translations
Translations
|
Latin
Etymology
From Ancient Greek Δευκαλίων (Deukalíōn).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /deu̯ˈka.li.oːn/, [d̪ɛu̯ˈkälʲioːn]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /deu̯ˈka.li.on/, [d̪eu̯ˈkäːlion]
Proper noun
Deucaliōn m (genitive Deucaliōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | Deucaliōn | Deucaliōnēs |
Genitive | Deucaliōnis | Deucaliōnum |
Dative | Deucaliōnī | Deucaliōnibus |
Accusative | Deucaliōnem | Deucaliōnēs |
Ablative | Deucaliōne | Deucaliōnibus |
Vocative | Deucaliōn | Deucaliōnēs |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.