Karaman
See also: karaman
Turkish
Karaman ili
Karaman'ın ilçeleri
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish قرمان (Karaman), قرامان (Karaman).
Pronunciation
- IPA(key): /kɑˈɾɑmɑn/
- Hyphenation: Ka‧ra‧man
Declension
declension of Karaman
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Karaman | Karamanlar / Karaman'lar |
| accusative | Karaman'ı | Karamanları / Karaman'ları |
| dative | Karaman'a | Karamanlara / Karaman'lara |
| locative | Karaman'da | Karamanlarda / Karaman'larda |
| ablative | Karaman'dan | Karamanlardan / Karaman'lardan |
| genitive | Karaman'ın | Karamanların / Karaman'ların |
possessive of Karaman
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Karaman'ım | Karamanlarım / Karaman'larım |
| senin (your) | Karaman'ın | Karamanların / Karaman'ların |
| onun (his/her/its) | Karaman'ı | Karamanları / Karaman'ları |
| bizim (our) | Karaman'ımız | Karamanlarımız / Karaman'larımız |
| sizin (your) | Karaman'ınız | Karamanlarınız / Karaman'larınız |
| onların (their) | Karaman'ı / Karamanları / Karaman'ları | Karamanları / Karaman'ları |
Derived terms
- Karamanlı
See also
- (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak (Category: tr:Provinces of Turkey)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.