akcentuacyjny
Polish
Etymology
From akcentuacja + -ny. First attested in 1879.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ak.t͡sɛn.tu.aˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: ak‧cen‧tu‧a‧cyj‧ny
Adjective
akcentuacyjny (not comparable, adverb akcentuacyjnie)
- (relational, phonology) accentuation; accentual
- Synonym: (rare) akcentacyjny
- (relational, phonology) accent; accentual
- Synonyms: akcentowy, (rare) akcentacyjny
Declension
Declension of akcentuacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | akcentuacyjny | akcentuacyjne | akcentuacyjna | akcentuacyjni | akcentuacyjne | ||
| genitive | akcentuacyjnego | akcentuacyjnej | akcentuacyjnych | ||||
| dative | akcentuacyjnemu | akcentuacyjnym | |||||
| accusative | akcentuacyjnego | akcentuacyjny | akcentuacyjne | akcentuacyjną | akcentuacyjnych | akcentuacyjne | |
| instrumental | akcentuacyjnym | akcentuacyjnymi | |||||
| locative | akcentuacyjnej | akcentuacyjnych | |||||
Related terms
adjectives
nouns
verbs
References
- Antoni Małecki (1879) Gramatyka historyczno-porównawcza języka polskiego. T. 2, page 87
- akcentuacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- akcentuacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akcentuacyjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.