aleatorysta

See also: aleatorystą

Polish

Etymology

From aleatoryzm +‎ -ysta. First attested in 1964.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.lɛ.a.tɔˈrɨs.ta/
  • Rhymes: -ɨsta
  • Syllabification: a‧le‧a‧to‧rys‧ta

Noun

aleatorysta m pers

  1. (art) aleatoricist

Declension
Declension of aleatorysta
singular plural
nominative aleatorysta aleatoryści
genitive aleatorysty aleatorystów
dative aleatoryście aleatorystom
accusative aleatorystę aleatorystów
instrumental aleatorystą aleatorystami
locative aleatoryście aleatorystach
vocative aleatorysto aleatoryści
adjective
adverb
nouns

References
  1. Studia estetyczne‎, 1964, page 125
  2. aleatorysta in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • aleatorysta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • aleatorysta in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.