błonicowy

Polish

Etymology

From błonica +‎ -owy. First attested in 1860.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bwɔ.ɲiˈt͡sɔ.vɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: bło‧ni‧co‧wy

Adjective

błonicowy (not comparable)

  1. (pathology, relational) diphtherial
    Synonym: błoniczy
    bakterie błonicowe ― diphtherial bacteria

Declension
Declension of błonicowy
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative błonicowy błonicowe błonicowa błonicowi błonicowe
genitive błonicowego błonicowej błonicowych
dative błonicowemu błonicowym
accusative błonicowego błonicowy błonicowe błonicową błonicowych błonicowe
instrumental błonicowym błonicowymi
locative błonicowej błonicowych
adjectives
nouns

References
  1. Tygodnik Lekarski‎, issue R. 4, nr 37, 1860, page 325
  2. błonicowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • błonicowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błonicowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.