błoniczy

Polish

Etymology

From błonica +‎ -y. First attested in 1860.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bwɔˈɲi.t͡ʂɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɨ
  • Syllabification: bło‧ni‧czy

Adjective

błoniczy (not comparable)

  1. (pathology, relational) diphtherial
    Synonym: błonicowy
    bakterie błonicze ― diphtherial bacteria

Declension
Declension of błoniczy
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative błoniczy błonicze błonicza błoniczy błonicze
genitive błoniczego błoniczej błoniczych
dative błoniczemu błoniczym
accusative błoniczego błoniczy błonicze błoniczą błoniczych błonicze
instrumental błoniczym błoniczymi
locative błoniczej błoniczych
adjectives
nouns

References
  1. Encyklopedyja powszechna: Bol.-Cec. 1860‎, 1860, page 384‎
  2. błoniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • błoniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błoniczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.