biczowniczy

Polish

Etymology

From biczownik +‎ -y. First attested in 1809.[1][2]

Pronunciation
  • IPA(key): /bi.t͡ʂɔvˈɲi.t͡ʂɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɨ
  • Syllabification: bi‧czow‧ni‧czy

Adjective

biczowniczy (not comparable)

  1. (relational, religion) flagellant's, flagellator's

Declension
Declension of biczowniczy
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative biczowniczy biczownicze biczownicza biczowniczy biczownicze
genitive biczowniczego biczowniczej biczowniczych
dative biczowniczemu biczowniczym
accusative biczowniczego biczowniczy biczownicze biczowniczą biczowniczych biczownicze
instrumental biczowniczym biczowniczymi
locative biczowniczej biczowniczych
adjective
nouns
verbs

References
  1. Michał Abraham Trotz (1809) Nouveau dictionnaire françois, allemand et polonois: enrichi de plusieurs exemples de l'histoire polonoise, des termes ordinaires des arts, de plus nouveaux mots et des remarques de grammaire les plus necessaires, avec une liste alphabetique des poetes et de meilleurs livres polonois‎
  2. biczowniczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading
  • biczowniczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biczowniczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.